Doneer
Doneer

Auteur: Alexander Bulthuis

Pinky

Pinky is de naam, en je snapt misschien wel waarom… Precies, door mijn roze gips-pootje, cool he! Ik ben een klein beetje gehandicapt geboren, maar daar wisten ze bij DOA wel raad mee. Mijn pootje deed niet helemaal mee en groeide best wel scheef. Daardoor stond ik er nauwelijks op en liep ik wat minder hard dan mijn 4 broers en zussen. Door mijn spalk kan mijn pootje alleen maar de ‘juiste’ kant op groeien, en het lijkt goed te werken. Of ik er last van heb? Neejoh, ik ren nu nog harder dan ooit!!! En als ik later groot ben dan word ik de snelste kater ter wereld, dat zegt mama ten minste. Maar dan moet ik wel goed eten en braaf stil blijven zitten als het mijn beurt is om gewassen te worden…Elke week krijg ik een nieuwe spalk en over een paar weken mag hij er helemaal af. Maar tot die tijd geniet ik van alle extra aandacht. De dierenarts zei dat ze nog nooit zo’n klein spalkje heeft gemaakt. Gelukkig krijg ik hier bij DOA alle hulp die ik nodig heb zodat ik mijn hele leven lekker door het leven kan racen 😉

Benji   

Ze hebben mij zomaar op straat gezet. Niemand weet precies waar en al helemaal niet waarom. Uiteindelijk ben ik gevonden en bij DOA gebracht. Mijn baas, tja die is nooit meer komen opdagen. Soms voel ik mij daardoor echt heel erg verloren en vergeten. Soms denk ik nog wel eens, waarom heeft mijn baas dat gedaan. Ben ik te groot geworden, te druk of hadden ze geen zin meer in mij.  Laatst was ik een beetje sip en toen kreeg ik een peptalk van mijn verzorger. Ze vertelde mij dat mijn baas mij niet waard was. Dat ik nu de kans krijg op een echt baasje die mij nooit meer zal vergeten. Daar word ik wel weer heel erg happy van! Dan denk ik bij mezelf: ‘Ik ben een grote, lekkere lobbes, met een heerlijke knuffelige kop. Mijn tijd komt er nog wel!’ In de tussentijd blijf ik hier nog even. Ik heb het best naar mijn zin hoor. Ik heb mijn eigen kamertje en het is ook nog eens all-inclusive! Iedere dag komen ze mijn kenneltje schoonmaken, krijg ik lekker nieuw en fris water en maken ze mijn bedje op. Ik heb mijn vaste favoriete mensen die lekker met mij aan de wandel gaan en weet je. Soms ligt er echt een méga groot bot in mijn kamer als ik thuiskom! Heerlijk!

Bij DOA ben ik gelukkig niet vergeten <3

p.s. bekijk hier mijn profiel voor info en contact op te nemen met mijn verzorgers voor een eerste date! https://doamsterdam.nl/adoptiedieren/benji-2/

Gangster Gonnie 

Yo, ik ben Gangster Gonnie en ik bepaal wat er gebeurt en wanneer! Het ene moment wil ik aandacht, en dat laat ik dan luidkeels horen. Maar als je me te lang aait (en het kan al snel te lang zijn!) heb ik er soms ineens genoeg van. Dan gebruik ik wel eens mijn tanden om dat duidelijk te maken. Mijn verzorgers zeggen dat het door mijn ouders komt, iets met te weinig liefde en aandacht. Ik was als klein mannetje bijna altijd alleen op een klein appartement en moest mijn eigen boontjes doppen. Maar op een gegeven moment had ik daar genoeg van en dat wilde ik laten zien. Ik ging overal plassen behalve op de kattenbak. Ik dacht dat ze wel zouden begrijpen dat er iets aan de hand was, maar ik werd naar het asiel gebracht. Daar kwamen ze erachter dat ik heel veel blaasstenen had! Na twee operaties, heel veel medicatie, speciaal voer en lang revalideren ben ik er weer helemaal bovenop gekomen, fysiek dan. Nu wil ik graag iemand die mij begrijpt, is dat nou te veel gevraagd? Ik wil geen drukte om mij heen en wil af en toe mijn nagels buiten in een boom kunnen zetten. Ik wil ook zo nu en dan een aai en iemand die veel met mij speelt. Ik wil de liefde en aandacht die ik vroeger niet heb gekregen. Wie kan mij dat geven?

Nubia en Bobby  

Hoi Ik ben Nubia en naast mij zie je mijn kleine vriendje Bobby! Wij hebben elkaar bij DOA ontmoet en zijn helemaal hoteldebotel van elkaar. Ergens zijn we ook wel een beetje hetzelfde. Wij komen namelijk beide uit een hele slechte omgeving waar er absoluut niet goed voor ons werd gezorgd en waar wij geen socialisatie hebben gekregen. Daardoor is Bobby bijvoorbeeld extreem bang geworden voor mensen. Stapje voor stapje krijgt hij nu meer vertrouwen en ik probeer hem daar een beetje bij te helpen. Ik vind mijzelf een soort hulphond voor Bobby. Ik vind mensen minder spannend dan Bobby, althans zolang het vrouwen zijn, want van mannen ben ik wel bang. Zelfs zo bang dat ik als ik het even niet meer weet, ik soms een hapje in een kuit kan nemen. Dat gebeurt dan sneller dan ik het door heb, whoopsie… Nu moet ik bij DOA trainen met mannen. Ik moet dus leren dat ze niet zo naar zijn als dat ik denk.

Buiten onze ‘dingetjes’ zijn wij echte snoetels. Helemaal als we met elkaar zijn. Als Bobby even aan het wandelen is, dan wacht ik bij de deur tot hij weer thuis is. We slapen ook altijd samen in hetzelfde mandje en dan liggen we helemaal verstrengeld in elkaar. Gelukkig worden wij hier bij DOA super goed geholpen en verzorgd dus ik denk dat met Bobby en ik alles goed zal komen !

Hoi! Ik ben Luna!

Vandaag is het Internationale Hondendag! En je snapt het al: we grijpen deze dag aan om één van onze kanjers in het zonnetje te zetten. In dit geval een mooie, grote dame die helaas al wat langer in het asiel zit en hééél graag een eigen huisje wil! Even voorstellen: een berichtje van onze knappe Luna 💚💚💚

Aloha! Ik ben Moeilijke Moekie

Dit is Moekie, die wij ook wel eens Moielijke Moekie noemen 🙂 Zij zit helaas al veel langer in het asiel dan de meeste katten. Ben je benieuwd hoeveel dagen Moekie in het asiel zit en wat voor karakter zij heeft?

Lagunitas

Biermerk Lagunitas zet zich in voor DOA!

Flink gevaar in het groen 

Pas op voor grasaren, distels en berenklauw! De zomer is heerlijk maar brengt ook een aantal risico’s mee voor je huisdier. Wat zijn deze gevaarlijke planten en waar moet je bij je huisdier op letten?