Ze noemen bij Jack-Boom. Weet je waarom ik zo heet? Ik ben gedumpt en stond vastgebonden aan een boom. Tja, het is en blijft een gek verhaal. Waarom mijn baas mij dit heeft aangedaan, dat weet ik niet. Ik schijn er 4 dagen gestaan te hebben. Dag en nacht. Gelukkig was er wel een passant die mij iedere dag eten gaf. Toen na die 4 dagen bleek dat niemand voor mij kwam, heeft hij mij los gemaakt. Toen ben ik naar DOA gebracht.
Ik kan je vertellen dat ik best wel boos was op de hele wereld. Ik stond flink te blaffen en wilde eigenlijk niemand bij me hebben. Vind je het gek na zo gedumpt te zijn! Het was zo spannend en moeilijk om zo lang vastgebonden te zitten. Je kan niet lekker liggen, je kan niet even een beschut plekje opzoeken en dan vinden mensen het gek als je boos, chagrijnig en geprikkeld ben. Nou mag het eventjes. Door deze traumatische ervaring ben ik trouwens helemaal een beetje wantrouwend geworden naar mensen. Al moet ik zeggen dat de mensen bij DOA best wel aardig zijn hoor. Ik heb hier een fijn en rustig plekje met een heerlijke mand, ben onderzocht door de dierenarts en krijg lekker eten en drinken. Ik ben rustig aan vrienden aan het maken met mijn verzorgers en als ik helemaal gewend ben, gaan we kijken welke trainingen ik nog nodig heb. Weetje, ik dacht dat ik het getroffen had om op te groeien bij een baas, maar dat hij mij dit aan zou doen… Dat had ik nooit verwacht. Gelukkig ben ik bij DOA in goede handen. Eerst maar even bijkomen van alles en daarna zien we welk wat de toekomst brengt.