Duitse herder Wolf
Joehoe, mijn naam is Wolf en ik ben een kleine en lekker fluffie duitse herder pup. Ik ben helaas uit huis geplaatst omdat het niet zo goed met mij ging. Er werd dan ook heel slecht voor mij gezorgd. Gelukkig ben ik opgevangen in een andere opvang, maar ook dat was niet de beste plek voor mij. Ik ben uiteindelijk nóg een keer verhuisd en inmiddels ben ik gelukkig bij DOA beland. Ik moet zeggen dat het mij hier best bevalt. Ik werd heel warm ontvangen en ben direct onder de vleugels van het puppyteam gekropen. Ik hoor ze wel steeds zeggen dat ik nog wat opvoeding en socialisatie nodig heb. Nou heb ik vernomen dat ik snel mee mag doen met de puppy socialisatie lessen, dus daar heb ik super veel zin in. Want vanuit mijn ras ben ik al een hele slimme jongen, die goed kan leren. Ohja weet je wat ook nog gebeurde? Mijn verzorgers vonden dat ik zo een kale neus had en rond mijn oogjes ook wat kaal was. Dat was natuurlijk gek, want ik heb allemaal fluffie haartjes. Bleek ik puppy schurft te hebben… Nou dat verklaarde de kaligheid dus. Inmiddels ben ik daar voor behandeld en gaat het heel goed met mij 🙂.
Golden retriever Madelief
Hoi! Ik ben Madelief en je kan mij herkennen aan mijn mintgroene halsbandje. Wij zijn van de bloemetjes club. Mijn mama heet Roos en samen met mijn broers en zussen vormen wij een heel snoezelig bloemenperk! Mijn mama kreeg maar liefst 10 pluizige pups en wij lijken allemaal heel erg op elkaar. Dat kan dan best voor problemen zorgen. Ik was bijvoorbeeld de laatste en de kleinste en had best een lastige start. Ik kon namelijk wat lastig ademen en ben dus eventjes door de dierenarts geholpen. Ze waren bang dat ik vruchtwater had ingeademd en dat ik daar heel ziek van zou worden. De eerste dagen waren voor het kraamverzorgers team dan ook heel spannend, want ik moest goed eten, goed aankomen in gewicht, actief zijn en vooral uitgroeien tot een gezonde pup! Dat is gelukkig goed gelukt! Om er voor te zorgen dat onze verzorgers ons goed uit elkaar konden houden, kregen wij allemaal een kleurtje nagellak op ons lijfje. Dan wisten ze precies wie, wie was! Na verloop van tijd slijt de nagellak er af en konden wij gekleurde halsbandjes om. Het kriebelt wel altijd eventjes, maar we wennen er ook snel aan. Na al deze goede zorgen ben ik samen met mijn broers en zussen een gezellig en lief gezelschap. Wij zijn lekker relaxed en spelen heel zoet met elkaar. Mijn mama heeft het ook heel goed gedaan. In het begin vond ze alles heel spannend, maar al mijn broers en zussen zijn heel trots op onze mama’tje!
*Inmiddels zijn wij al een stukje ouder en hebben wij gelukkig allemaal een eigen huisje gevonden!
Rembrandt border collies
Oh hé, hallo. Welkom bij mijn voorstelrondje. Ik ben samen met mijn 8 broers en zussen een heel kunstzinnig gezelschap. Mijn moeder heet Frida en ik ben Rembrandt. Zo zijn mijn broers en zussen ook vernoemd naar bekende kunstenaars. Onze verzorgers noemen ons vooral smerige doerakken, maar dat zien ze helemaal verkeerd. Ik noem het kunst! Kijk, toen ik geboren werd was ik een klein gladharig hummeltje. Nu ben ik een pluizige kunstenaar en samen met mijn artistieke team poepen wij heel wat af! Soms zelfs zo veel dat het kraamverzorger team het allemaal niet meer kan bijbenen met schoonmaken. Dan komt dus ons artistieke gevoel naar boven en gaan we aan het werk. De verzorgers vinden ons maar een stelletje viezerikken en als ik samen met mijn team aan het werk ben geweest, dan moeten we dus weer in bad… Als je dan weer terug in je kenneltje komt bij mama dan is ze weer blij. Haar slaapplek weer schoon en haar kleine artistieke team ook! Jammer hoor, moeten we weer op nieuw beginnen, maar dat is geen probleem. De volgende dag beginnen wij gewoon weer overnieuw!
De 7 dwergjes
Soms heb je dat het allemaal even te veel is. Dat het niet de bedoeling is om het uit de hand te laten lopen, maar dat je het niet meer kan stoppen. Dat overkwam ons, of eigenlijk ons vorige baasje. Wat begon met 1 poesje en 1 katertje eindigde 2 jaar later met 19 katten in totaal, want zo snel kan het gaan! Gelukkig klopte hij bij DOA aan voor hulp.Onze moeder is net 2 geworden en heeft al 3 nestjes gehad waarvan wij de laatste ooit zullen zijn. Onze vader is trouwens ook onze oudere broer, en onze Tante is onze zus, we hebben een ingewikkelde familiegeschiedenis!Ik ben trouwens de middelste dame en heet Dopey. We zijn vernoemd naar de 7 dwergen en met mij ging het een poosje niet zo goed. Ik stopte met eten en bleef gewicht verliezen. Daardoor werd ik steeds zwakker en lukte het me minder goed om de rest bij te houden. Mijn broertjes en zusjes waren sneller, zwaarder en sterker en aten alles op voordat ik de kans kreeg. Ook tijdens het drinken bij mama werd ik steeds aan de kant geduwd. Onze verzorger zette mij daarom een aantal keer per dag apart, soms met mama, zodat ik de kans kreeg om aan te sterken. Ik kreeg het beste voer wat er is en had alle tijd om rustig te drinken. Na een week kwakkelen begon ik weer een beetje te spelen en zelf te eten! Nu zijn we met zijn allen in een pleeggezin aan het opgroeien. Daar hebben we de tijd van ons leven. Ik ben zo blij dat we bij DOA terecht zijn gekomen en zo nu een mooie nieuwe start hebben gekregen!
Kittens Pluk & Pluis
Wij, Pluk (jongetje, links) en Pluis (meisje, rechts) 🐈 🐈 waren op avontuur, maar hebben ons lesje geleerd! Het begon best leuk, dwarrelende blaadjes, 🌱 klimmen en klauteren, en achter elkaar aan rennen . Maar al snel raakten we de weg kwijt👀, eigenlijk zijn we ook te jong om zonder toezicht buiten te spelen, we zijn nog maar 16 weken oud! Iemand zag ons bijna een drukke weg op rennen en kon ons nog net tegenhouden. We werden naar DOA gebracht en eigenlijk was dat best een opluchting. Wat een lekker eten, een zacht mandje, en lieve verzorgers natuurlijk💚! We kregen twee prikjes (inentingen? Een of ander lastig woord…), maar daar voelden we eigenlijk niks van, en iets nattigs in onze nek (ze hadden het over iets tegen vlooien of zo). We hebben nu zelfs een paspoort, cool hé? Nu klimmen en klauteren, rennen en springen we bij een pleeggezin totdat we gecastreerd en gesteriliseerd kunnen worden✅. En voorlopig blijven wij nog even binnen!👌
Kittens Ash en Misty
Wij zijn Ash en Misty en werden gevonden gedumpt in een doosje. En gelukkig maar dat iemand ons vond, want als je 2 weken oud bent, kun je niet heel lang zonder je moeder. Ilona vond ons luid piepend en belde direct de dierenambulance die met gierende banden naar ons toe kwam geracet. We waren al wat afgekoeld dus werden tegen de chauffeurs borst warm gehouden tot we DOA bereikte. Direct kwam iedereen in actie; flesjes met melk werden verwarmd, kruiken gemaakt, een verblijf ingericht en meerdere mensen gebeld. De melk smaakte raar en de ’tepel’ was niet zoals we gewend waren, maar we hadden ZO veel honger dat we toch allebei 5 milliliter dronken! Dat klinkt niet als veel, maar dat is heel wat voor ukkies zoals wij. En het bellen werd beloond. Een pleeggezin van DOA had thuis een moederpoes met 2 kittens van precies onze leeftijd. Zo snel als ze konden zijn ze met verwarmd mandje naar DOA gekomen om ons op te halen. Nadat de dierenarts ons bekeken had reden we richting onze nieuwe pleegmama, spannend vonden we dat! Wat als ze ons niet aardig zou vinden..? Maar gelukkig pasten we er nog wel bij. We mochten en konden bij de nieuwe mama drinken en zo zijn onze leventjes gered! Voorlopig blijven we nog wel even veilig bij onze nieuwe moeder.
Teckelmama Pientje met baby’s
Ik ben Pientje en dit zijn mijn baby’tjes. Jack is het jongetje en Jill het meisje. Ons nestje is klein maar heel erg fijn. Het is natuurlijk wel wat frisser en kouder dan de grotere nesten, maar gelukkig kregen we een lekkere warme lamp om ons nestje lekker mee te verwarmen. Mijn twee kleintjes zijn heel lief en rustig en gedragen zich voorbeeldig. Ik ben zelf een meisje dat gek is op aandacht. Soms vind ik het lastig om mijn aandacht te verdelen tussen mijn pups en de verzorgers. Als ze net aan het drinken zijn, dan blijf ik netjes in mijn nestje, maar ga ik wel heeel hard kwispelen naar de verzorgers die langskomen of tegen mij kletsen. Mijn baby’s zijn nog steeds heel chill maar misschien zijn het laatbloeiers?! In ieder geval kunnen niet alleen zij maar ik ook aan een mooi nieuw hoofdstuk in onze leventjes beginnen!
Lab-mixje Amy
Heehalloooo ik ben Amy en ik ben de middelste op deze foto en ik ben 1 van 11 kleine bolletjes die uiteindelijk uitgroeien tot echte grote honden! Onze moeder had een zware bevalling en moest zelfs nog langs de spoedkliniek toen wij allemaal geboren werden. Gelukkig is het goed afgelopen en hebben wij een gezellig en druk nest. Mammie kreeg heel wat pups om te verzorgen en voeren, dus hebben de verzorgers van DOA haar een beetje geholpen. Net zoals onze Cocker vriendjes kregen wij ook flesjes. Ik zal je vertellen, we groeide echt als kool! Toen werden we echt van die kleine dikke bolletjes. Ik natuurlijk niet, ik ben gewoon volslank 😉 Wij zijn ook echt een bont gezelschap. Een paar van ons zijn bruin of zwart, maar sommige van ons hebben andere kleurtjes op hun wenkbrauwen en hun pootjes en sommige van ons zijn bontgekleurd. Net een koe hahaha! Ons moedertje is super lief en verzorgt ons goed. Wanneer wij het wat frisser krijgen, kruipen we lekker tegen elkaar aan. Soms wanneer wij lekker liggen te slapen, komen de verzorgers lekker bij ons zitten en dan zijn we binnen 2 secondes helemaal wakker en kruipen we allemaal op schoot of gaan we aan de veters trekken enzo. Dat is zo een grappig spelletje! Gelukkig zijn we bij DOA terechtgekomen en gaan wij allemaal straks sterk en gezond de wereld verkennen!
Cockerspaniel Emas
Whieeee kijk mij gaaaaaan! Mijn naam is Emas en ik sta links op de foto. Toen mijn 2 broertjes, 6 zusjes en ik net geboren waren, had onze mama het best wel zwaar. Maar wat wil je ook, eerst bevallen van 9 pups en dan moeten we ook nog allemaal veel melk drinken om te groeien. Onze verzorgers hadden al snel in de smiezen dat mam niet genoeg melk had voor ons allemaal, dus zijn we heel veel bijgevoed met flesjes. Eerst wilde ik dit niet echt, dus kreeg ik kleine beetjes melk met een spuitje. Gelukkig zijn die verzorgers echte doorzetters en na een paar dagen kreeg ik het door hoor! Toen gingen er hele flesjes doorheen. Omdat wij met zo veel zijn, werden we steeds in kleine groepjes in een mandje gelegd zodat de verzorgers precies wisten wie van ons hun buikjes al vol hadden. Soms werd het inééns heul erg krap in ons mandje. Dan vond mama dat het te lang duurde en kwam ze gezellig bij mij en mijn broertjes en zusjes liggen. Lief hé, mijn moedertje. Ze hield de verzorgers ook goed in de smiezen hoor, want terwijl ik mijn flesje lekker leegdronk, zaten de verzorgers in een heerlijke luierstoel en daar kwam ze dan lekker bij zitten. Kon ze even relaxen en dus alles goed in de gaten houden.
Hoi! Ik ben een kleine kitten met mijn mama
Dit is echt het aller- aller- allerlekkerste gevoel in de heeeele wereld. Veilig bij mama, samen met mijn broertjes en zusjes. Melk in overvloed, het is lekker warm, en we worden elk uur van top tot teen gewassen. Wij hebben enorm veel geluk gehad, want onze kwetsbare start had ook heel anders kunnen beginnen. Mama komt uit een hele vervelende situatie namelijk. Het was er altijd vies, er waren harde geluiden, weinig liefde, niet genoeg eten en te veel andere katten. Hoogzwanger werd ze uit huis gehaald en naar DOA gebracht. Dat was nog best spannend want wij wilden er erg graag uit! Maar mama is slim en wist dat ze moest wachten totdat ze in veiligheid was gebracht. Toen ze in haar zachte warme en schone mand bij DOA lag, werden wij geboren: 5 gezonde kittens! Op deze foto zijn we 2 dagen oud, maar inmiddels zijn we al een stukje ouder. We zijn opgegroeid in een pleeggezin en goed gesocialiseerd. We hebben in tweetallen allemaal een heel fijn huisje gekregen en zijn daar dolgelukkig. Ik zou er niet aan moeten denken dat we waren opgegroeid zoals mijn moeder; dan was ons verhaal heel anders geweest, of had ik dit misschien helemaal niet kunnen vertellen… Maar daar denk ik liever niet te veel over na. Veilig bij DOA, met mama en nu bij onze baasjes. Dat is ons verhaal!
Onze baby´s
Hoi! Wij zijn puppy’s Dani en Milly
Hoi ik ben Dani, een lab-mixje (links op de foto). Samen met mijn vriendin Milly (een kleine rottweiler) hebben wij een beetje een moeilijke start gehad: onze mama’s konden niet voor ons zorgen. Gelukkig mochten we mee met twee verzorgers. Dat was hard werken voor ze! Iedere twee uur de fles, ook ‘s nachts.
En heel wat zorgen, bijvoorbeeld als we niet goed wilden eten. Langzaam worden we nu groter en komen onze karaktertjes tevoorschijn. Milly is bijvoorbeeld een hele stoere speelse meid. Ikzelf moet alles even ‘processen’, tenminste dat zegt mijn verzorger. Ik ben gek op dutjes doen en samen eten met Milly!