Wij zijn Ash en Misty en werden gevonden gedumpt in een doosje. En gelukkig maar dat iemand ons vond, want als je 2 weken oud bent, kun je niet heel lang zonder je moeder. Ilona vond ons luid piepend en belde direct de dierenambulance die met gierende banden naar ons toe kwam geracet. We waren al wat afgekoeld dus werden tegen de chauffeurs borst warm gehouden tot we DOA bereikte. Direct kwam iedereen in actie; flesjes met melk werden verwarmd, kruiken gemaakt, een verblijf ingericht en meerdere mensen gebeld. De melk smaakte raar en de ’tepel’ was niet zoals we gewend waren, maar we hadden ZO veel honger dat we toch allebei 5 milliliter dronken! Dat klinkt niet als veel, maar dat is heel wat voor ukkies zoals wij. En het bellen werd beloond. Een pleeggezin van DOA had thuis een moederpoes met 2 kittens van precies onze leeftijd. Zo snel als ze konden zijn ze met verwarmd mandje naar DOA gekomen om ons op te halen. Nadat de dierenarts ons bekeken had reden we richting onze nieuwe pleegmama, spannend vonden we dat! Wat als ze ons niet aardig zou vinden..? Maar gelukkig pasten we er nog wel bij. We mochten en konden bij de nieuwe mama drinken en zo zijn onze leventjes gered! Voorlopig blijven we nog wel even veilig bij onze nieuwe moeder.