Melissa en Ylva
‘Ik zocht gezelschap voor mijn andere hond en dat werd Ylva. Omdat we niet zeker wisten hoe het zou gaan tussen de twee honden, hebben we afgesproken dat ik Ylva als pleeghond mee zou nemen. Helaas is vlak voor ik Ylva zou ophalen, mijn andere hond overleden. Dat was heel plotseling en heel heftig. Ik heb toen nog getwijfeld: kan ik onder deze omstandigheden een nieuwe hond adopteren? Want mijn andere hond vervangen, dat kan natuurlijk niet. Omdat de afspraak om Ylva op te halen al stond, heb ik dat toen doorgezet. Dat was een ingewikkelde tijd maar gelukkig was de klik met Ylva gelijk heel goed en konden wij het goed vinden samen.Op de foto op social media vond ik Ylva al bijzonder. Zij heeft natuurlijk maar één oog en dat valt op, maar los van dat: het is een hele bijzondere hond. Ik weet niet helemaal wat het verhaal van Ylva is, maar ze is anders dan een gewone hond. Ze was heel bang en je merkt dat ze veel heeft meegemaakt. Ik snap niet dat mensen zo onzorgvuldig met zo’n dier omgaan. Heel vaak kijk ik naar haar en denk ik: hoe vind je dit leven zo nu met mij? Ik voel aan haar dat zij zo blij en zo dankbaar is. Eigenlijk is het zo dat ik niet alleen goed voor haar wil zorgen maar haar wil beschermen; ik bescherm haar zoals een moeder haar kind zou beschermen. Ik ben zo blij dat ik voor haar mag zorgen.’
Richelle en Ferry
‘Wij zagen Ferry, die toen nog Fernando heette, voorbijkomen op social media. Maar ja eigenlijk waren er niet zeker van of we klaar waren om een hond te adopteren. Toen kwam er weer een leuk filmpje van hem voorbij waaraan je kon zien dat het een hond is met een gouden hartje. Wij zijn gaan kijken of we hem konden adopteren, want we hadden sterk het gevoel dat wij hem kunnen geven wat hij nodig heeft. En gelukkig is dat zo: het gaat super met ons en met Ferry. We gaan regelmatig met hem naar de bossen en de duinen. Hij heeft energie voor tien en dat vinden wij zo leuk. In huis is hij heel rustig, maar buitenshuis gaat hij helemaal los. Wij noemen hem soms wel Ferry de Sloper omdat hij alle ballen kapot bijt, wij hebben al heel wat tikkies betaald van andere baasjes die ineens hun bal kwijt waren. Wat heel leuk is, is dat wanneer je hem knuffelt hij terug knuffelt. Dan legt hij zijn poot op ons, zo lief! Hij luistert al vanaf het begin heel erg goed. Het is zo’n lieve hond, op alle vlakken, we snappen niet dat iemand afstand van hem heeft kunnen doen. Laat staan vastbinden aan een bankje en dan weglopen! Onvoorstelbaar. Ik vind het ongelofelijk dat hij ons zo snel vertrouwt na wat hij heeft meegemaakt. Wij hopen dat hij bij ons alles kan inhalen wat hij daarvoor tekort is gekomen. Al zou het maar voor een paar jaar zijn, hij is al acht. Wij willen Ferry alles geven wat hij nodig heeft.’ *Op de foto staat Richelle (links) op de foto met Ferry en Senna
Blije beestjes en baasjes
Iedereen heeft behoefte aan een veilig, warm thuis. En zo nu en dan een knuffel en een arm om je heen. Dat geldt dubbel en dwars voor asieldieren. Want vaak zijn zij in hun leven flink wat liefde tekortgekomen. Omdat ze verwaarloosd zijn, of zelfs mishandeld. Of hun leven in een kooi hebben doorgebracht, alleen maar voor broodfok.DOA doet er alles aan om deze kanjers de beste start te geven van hun tweede leven. We voeren operaties uit, geven fysiotherapie, medicatie, de juiste (soms speciale) voeding en geven ze zo nodig gedragstraining. En natuurlijk heel veel zorg en liefde. Gewoon, omdat ze dat verdienen. Als het dan weer opgeknapte knapperds zijn, zoeken wij bij elk beestje het ideale baasje. Hoe het daarna gaat? We hebben voor jou een paar warme verhalen voor deze koude decembermaand!