Pleegouder voor nestjes kittens
Wil jij de tijdelijke verzorger worden van moederpoezen met hun kittens die een moeilijke start in het leven hebben gehad? Die veel liefde nodig hebben en nog van alles moeten leren? Meld je dan aan als pleegouder voor nestjes kittens.
Kynologisch instructeur
Ben jij kynologisch instructeur met enige leservaring? Lijkt het je leuk om trainingen te geven met asielhonden aan onze vrijwilligers? Krijg je energie van werken met dier en mens? Dan is dit absoluut iets voor jou!
Teckelmama Pientje met baby’s
Ik ben Pientje en dit zijn mijn baby’tjes. Jack is het jongetje en Jill het meisje. Ons nestje is klein maar heel erg fijn. Het is natuurlijk wel wat frisser en kouder dan de grotere nesten, maar gelukkig kregen we een lekkere warme lamp om ons nestje lekker mee te verwarmen. Mijn twee kleintjes zijn heel lief en rustig en gedragen zich voorbeeldig. Ik ben zelf een meisje dat gek is op aandacht. Soms vind ik het lastig om mijn aandacht te verdelen tussen mijn pups en de verzorgers. Als ze net aan het drinken zijn, dan blijf ik netjes in mijn nestje, maar ga ik wel heeel hard kwispelen naar de verzorgers die langskomen of tegen mij kletsen. Mijn baby’s zijn nog steeds heel chill maar misschien zijn het laatbloeiers?! In ieder geval kunnen niet alleen zij maar ik ook aan een mooi nieuw hoofdstuk in onze leventjes beginnen!
Lab-mixje Amy
Heehalloooo ik ben Amy en ik ben de middelste op deze foto en ik ben 1 van 11 kleine bolletjes die uiteindelijk uitgroeien tot echte grote honden! Onze moeder had een zware bevalling en moest zelfs nog langs de spoedkliniek toen wij allemaal geboren werden. Gelukkig is het goed afgelopen en hebben wij een gezellig en druk nest. Mammie kreeg heel wat pups om te verzorgen en voeren, dus hebben de verzorgers van DOA haar een beetje geholpen. Net zoals onze Cocker vriendjes kregen wij ook flesjes. Ik zal je vertellen, we groeide echt als kool! Toen werden we echt van die kleine dikke bolletjes. Ik natuurlijk niet, ik ben gewoon volslank 😉 Wij zijn ook echt een bont gezelschap. Een paar van ons zijn bruin of zwart, maar sommige van ons hebben andere kleurtjes op hun wenkbrauwen en hun pootjes en sommige van ons zijn bontgekleurd. Net een koe hahaha! Ons moedertje is super lief en verzorgt ons goed. Wanneer wij het wat frisser krijgen, kruipen we lekker tegen elkaar aan. Soms wanneer wij lekker liggen te slapen, komen de verzorgers lekker bij ons zitten en dan zijn we binnen 2 secondes helemaal wakker en kruipen we allemaal op schoot of gaan we aan de veters trekken enzo. Dat is zo een grappig spelletje! Gelukkig zijn we bij DOA terechtgekomen en gaan wij allemaal straks sterk en gezond de wereld verkennen!
Cockerspaniel Emas
Whieeee kijk mij gaaaaaan! Mijn naam is Emas en ik sta links op de foto. Toen mijn 2 broertjes, 6 zusjes en ik net geboren waren, had onze mama het best wel zwaar. Maar wat wil je ook, eerst bevallen van 9 pups en dan moeten we ook nog allemaal veel melk drinken om te groeien. Onze verzorgers hadden al snel in de smiezen dat mam niet genoeg melk had voor ons allemaal, dus zijn we heel veel bijgevoed met flesjes. Eerst wilde ik dit niet echt, dus kreeg ik kleine beetjes melk met een spuitje. Gelukkig zijn die verzorgers echte doorzetters en na een paar dagen kreeg ik het door hoor! Toen gingen er hele flesjes doorheen. Omdat wij met zo veel zijn, werden we steeds in kleine groepjes in een mandje gelegd zodat de verzorgers precies wisten wie van ons hun buikjes al vol hadden. Soms werd het inééns heul erg krap in ons mandje. Dan vond mama dat het te lang duurde en kwam ze gezellig bij mij en mijn broertjes en zusjes liggen. Lief hé, mijn moedertje. Ze hield de verzorgers ook goed in de smiezen hoor, want terwijl ik mijn flesje lekker leegdronk, zaten de verzorgers in een heerlijke luierstoel en daar kwam ze dan lekker bij zitten. Kon ze even relaxen en dus alles goed in de gaten houden.
Hoi! Ik ben een kleine kitten met mijn mama
Dit is echt het aller- aller- allerlekkerste gevoel in de heeeele wereld. Veilig bij mama, samen met mijn broertjes en zusjes. Melk in overvloed, het is lekker warm, en we worden elk uur van top tot teen gewassen. Wij hebben enorm veel geluk gehad, want onze kwetsbare start had ook heel anders kunnen beginnen. Mama komt uit een hele vervelende situatie namelijk. Het was er altijd vies, er waren harde geluiden, weinig liefde, niet genoeg eten en te veel andere katten. Hoogzwanger werd ze uit huis gehaald en naar DOA gebracht. Dat was nog best spannend want wij wilden er erg graag uit! Maar mama is slim en wist dat ze moest wachten totdat ze in veiligheid was gebracht. Toen ze in haar zachte warme en schone mand bij DOA lag, werden wij geboren: 5 gezonde kittens! Op deze foto zijn we 2 dagen oud, maar inmiddels zijn we al een stukje ouder. We zijn opgegroeid in een pleeggezin en goed gesocialiseerd. We hebben in tweetallen allemaal een heel fijn huisje gekregen en zijn daar dolgelukkig. Ik zou er niet aan moeten denken dat we waren opgegroeid zoals mijn moeder; dan was ons verhaal heel anders geweest, of had ik dit misschien helemaal niet kunnen vertellen… Maar daar denk ik liever niet te veel over na. Veilig bij DOA, met mama en nu bij onze baasjes. Dat is ons verhaal!
Hoe ziet een dag van het puppyteam eruit?
Severine: ‘Wanneer je ‘s ochtends om 8 uur aan de dag begint staan er 9 blaffende hongerige mama’s in de kennel die heel graag willen eten. Dus die voeren we eerst. De puppy’s zijn natuurlijk nog niet zindelijk dus de kennels zijn helemaal ondergepoept en -geplast. Dat maken we allemaal schoon.’
Fred: ‘Je wil niet weten hoe vies het is wanneer we ‘s ochtends binnenkomen. Soms heb je tien puppy’s in een hok, dan ga ik lekker aan de slag. Ik vind het heerlijk om zo’n resultaat te kunnen zien. Dat heeft bijna iets therapeutisch voor mij.’
Tanja: ‘Dan is het tijd om de pups te wegen. In het begin was dat twee keer per dag. Als we zien dat de pups goed groeien, brengen we dat terug naar één keer per dag. We beginnen met bijvoeren wanneer we merken dat een puppy achteruitgaat in gewicht. Sommige mama’s kunnen hun puppy’s helemaal zelf voeden op eigen kracht, maar de meeste nestjes hebben extra voeding nodig om goed te kunnen
blijven groeien. Dan worden ze met flesjes door ons bijgevoerd.’
Severine: ‘Ja, dat voeren is nog echt wel een dingetje want als eerst moet de mama weg uit de kennel. Gelukkig vertrouwen de moederhonden ons inmiddels dus gaat dat soepel. Daarna moeten de pups verdeeld worden zodat we ze apart kunnen voeren en goed kunnen zien dat iedere pup goed eet. Toen de pups heel klein waren, werden ze in aparte emmertjes gezet tot dat groepje aan de beurt was. Super schattig! Omdat de pups vaak heel erg op elkaar lijken en geen halsbandje kunnen dragen als ze klein zijn (en te klein zijn voor een chip), krijgen ze ieder een stipje nagellak op hun vachtje in een andere kleur. Van iedere pup maken we herkenbare foto’s, zodat heel duidelijk is wie wie is. Heel belangrijk om zo in de gaten te houden of alle puppy’s gezond blijven.’
Fred: ‘Na de eerste voeding ’s ochtends worden de mama’s en de puppy’s om 13.00 weer gevoerd. Omdat de moeders aan het voeden zijn, hebben zij veel honger en worden zij vaker gevoerd dan normaal. Er is een socialisatieprogramma voor de puppy’s maar ‘s middags is echt ‘naptime’. Ze hebben heel veel rust nodig om bij te komen en te kunnen groeien. Rond 17.30 worden de puppy’s weer gevoerd. Zij worden vier keer per dag gevoerd, de mama’s drie keer per dag. Rond 19.30 is de laatste voeding. Veel van de mama’s krijgen dan ook medicijnen. Bijvoorbeeld oogzalf en pijnstillers, met name voor de honden waarbij iets niet helemaal lekker is gegaan met de bevalling of als ze koorts hebben.’
Tanja: ‘Wij vinden het allemaal superleuk om onderdeel te zijn van het puppyteam. Wat is nou mooier dan werken met baby’s? Iedere dag is anders; als je binnenkomt weet je nooit precies hoe de dag zal gaan. Je moet goed in de gaten houden of het goed gaat met ze. Er is regelmatig iets aan de hand met één van de pups en dan ga je aan de slag. De ene dag gaan we met ze naar buiten (vanaf 6 weken) en de andere dag stoppen we ze lekker allemaal in bad.’
Kraamverzorger Severine
Severine is eigenlijk visagist en gediplomeerd reiki behandelaar maar wilde ook heel graag iets doen met en voor dieren. Zij is in december begonnen bij DOA als vrijwilliger voor het hondenteam en toen ze de vacature voor het puppy-team voorbij zag komen greep ze haar kans. Hoe ging dat in zijn werk, een nieuw puppy-team vormen?
Severine vertelt: ‘Het was best zoeken in het begin, een nieuw team met nieuwe mensen en heel veel puppy’s. En natuurlijk moederhonden die angstig waren. Dat brengt een hele andere verantwoordelijkheid met zich mee, dat de moeders niet goed gesocialiseerd waren. En ook waren er andere zorgen: soms was een puppy of een mama ziek, hadden ze koorts of moesten ze spugen. Dan ben je net als met een gewone baby heel erg op zoek naar wat er aan de hand is en hoe te handendelen.’
Hoe gaat het nu? ‘We hebben praktisch gezien de boel samen heel goed op de rit. Het is zo bijzonder om de puppy’s te zien groeien: bij een aantal gaan de oogjes open, sommige moeten nog met de fles gevoerd, anderen zijn druk bezig om de wereld te verkennen. Zo mooi om te zien!’
Kraamverzorger Tanja
Tanja werkt sinds 2019 als vrijwilliger bij het DOA hondenteam. Daarnaast is zij sport- en ontspanningstherapeut. ‘Ik was al heel veel bij DOA en in de tussentijd heb ik ook een opleiding hondengedragstherapie gedaan. Dus toen ik de vacature zag voor het puppyteam heb ik gelijk gereageerd en gelukkig werd ik aangenomen. Ik vind het een hele mooie ervaring in zijn totaliteit. Om de mama’s de hulp te bieden die ze nodig hebben, de bevallingen mee te maken, de puppy’s te helpen. We werken in een tof team waarbij we elkaar aanvullen en een hele klus mooi klaren samen. Daar ben ik trots op. Het is niet alleen de ‘puppy zorg’ maar ook de ‘mama zorg’: ik vind het belangrijk om de mama’s te blijven zorgen en begeleiden. Voor hen zal het lastiger zijn om een nieuw baasje te vinden dan voor een puppy.’
Kraamverzorger Fred
Fred runt drie vintage winkels in Amsterdam maar maakt even een zijstap in zijn leven om voor de puppy’s van DOA te zorgen. Hoe zit dat precies? Fred: ‘Ik doe ieder jaar in de zomer vrijwilligerswerk met honden in Spanje. Op gegeven moment dacht ik: waarom doe ik dat niet hier in Nederland het hele jaar door? Toen ben ik bij DOA terechtgekomen. Na een paar maanden aan de slag voor het hondenteam, werd ik onderdeel van het puppyteam. In het begin was alles erg nieuw; de eerste keer dat ik voor drie nestjes moest zorgen vond ik dat heel spannend. Nu kan ik voor 6 nestjes zorgen zonder probleem.Dieren zijn zo puur en oprecht, ik vind het heel mooi en bijzonder om die liefde te zien en te ontvangen. Ik zit nu anderhalve maand met dezelfde honden. Deze moederhonden waren mishandeld en kregen niet de juiste zorg; binnen deze anderhalve maand geven zij ons een tweede kans en niet andersom. Ze vertrouwen ons, laten ons dichtbij, geven ons liefde. Heel bijzonder om mee te maken hoe ze hier tot rust komen en connectie zoeken met ons.’