Ivy
Hoi ik ben Ivy en ik ben enorm in de war. Mijn baasje is overleden en toen kwam ik bij DOA terecht. Allemaal leuk en aardig dat de dierenarts mij dan wil vaccineren voor mijn eigen gezondheid en de verzorgers mij willen aaien, maar daar had ik dus echt even geen behoefte aan! Dus ik blies en sloeg en gromde, totdat er iemand tegen mij begon te zingen. Dat was zo rustgevend! En sindsdien gaat het bergopwaarts. Nee, ik ben zeker niet de makkelijkste, en schrik heel erg van harde geluiden of onverwachte bewegingen en dan kan ik terugvallen in oud gedrag. Maar ik maak goede stappen! Wie wil mij verder helpen ontwikkelen?
Halloween
Hoi, ik ben Harley (of Halloween voor insiders haha)
Ik ben een klein Pomeriaantje met een groot verhaal. Ik kwam bij DOA terecht nadat ik ernstig mishandeld was. Inmiddels verblijf ik in een lief pleeggezin waar ik ben geopereerd aan mijn knie en waar ik stapje voor stapje leer hoe het is om gewoon hond te zijn.
Ik vind nog veel dingen heel spannend. Harde geluiden, drukke bewegingen en vooral vreemde mensen of situaties kunnen me laten schrikken. Dan wil ik vluchten of ga ik blaffen. Maar weet je? In huis gaat het al veel beter dan in het begin. Mijn pleegmens helpt me rustig en liefdevol door moeilijke momenten heen en ik leer steeds beter dat niet alles eng is.
Ik ben dus nog lang niet “klaar”, maar ik heb al wel een mooie start gemaakt. En met het juiste baasje geduldig, rustig en ervaren kan ik nog heel ver komen.
Kelly
Hoi allemaal, mijn naam is Kelly en ze vinden dat ik een beetje gek kan koekeloeren. Dat klopt ook wel hoor want ik zie niet helemaal goed. Hoe dat kan is een beetje onbekend. Ik ben aan aantal jaar geleden ineens niet lekker geworden. Misschien is dat wel de oorzaak. Ik kan mijzelf trouwens prima redden hoor. Mijn neus en oren doen het nog prima.
Verder ben ik een echte allemansvriend en heerlijk rustig. Ik hou van een wandelingetje op zijn tijd, maar ik hoef geen uren meer te wandelen. Thuis ben ik graag bij jou en ben ik gek op relaxen. Klinkt als het ideale moppie toch?
Marru
Ik ben een lieve, ietwat verlegen kruising tussen een labrador en een Duitse staande. Als je naar me kijkt, zie je misschien een beetje grijze snuit. Ja, ik ben al wat ouder. Niet oud en versleten hoor, maar wel oud genoeg om al wat meegemaakt te hebben. En helaas… is dat ook precies waarom ik hier bij DOA ben beland. Mijn baasje, is overleden.
We waren altijd samen. Hij snapte me. Speelde met me in het park, gooide mijn favoriete bal steeds opnieuw (en ik bracht ‘m elke keer terug). Hij wist dat ik liever geen andere honden om me heen had. En katten… nee, dank je. Kinderen snap ik ook niet goed. Ze zijn druk, snel, onverwacht en ik raak er gewoon een beetje van in de war.
Toen kwam ik hier. Bij DOA. Alles was anders. Nieuwe geuren, vreemde mensen, veel geluiden. Ik was zo bang. Ik kroop weg in mijn mand, ik durfde niemand aan te kijken. Mijn hart deed pijn van het gemis. Maar… langzaam, héél langzaam, begon er iets te veranderen.
Er waren mensen hier die mij begrepen. Die me niet dwongen, maar gewoon zachtjes tegen me praatten. Die me tijd gaven. Die af en toe een lekkere snack onder m’n neus hielden (wist je dat ik echt ontzettend van eten houd?). Ineens merkte ik dat mijn korte staart en kontje weer begon te bewegen. Dat mijn oren niet meer plat naar achteren stonden. Dat ik weer zin kreeg om te wandelen, te snuffelen… want ja, dat kan ik als de beste! Dat Duitse staande bloed zit er goed in!
Nu ken ik hier al een paar mensen. En weet je wat? Als ik je eenmaal vertrouw, dan spring ik letterlijk de lucht in van blijdschap als ik je zie! Dan wil ik knuffelen, dan ben ik zo gelukkig dat ik bijna vergeet dat ik ooit bang was.
Ik zoek nu iemand die me de tijd geeft om te wennen. Iemand zonder andere huisdieren of kinderen. Iemand met een rustig hart en geduldige handen. Iemand die mijn verlegenheid niet ziet als een probleem, maar als een stukje van mijn verhaal.
Ik weet dat ik niet meer de jongste ben. Maar mijn hart is groot. En trouw. En zacht.
Rocky
Hallo daar! Mijn naam is Rocky. Ik ben een Jack Russel van 15 jaar oud en ik zal eerlijk met je zijn: het leven is niet altijd makkelijk geweest voor mij. Ik ben nu voor de vierde keer bij DOA beland. Vier keer… Dat hakt er wel in, zeker op mijn leeftijd. Eigenlijk lag het nooit echt aan mij. Het waren steeds de omstandigheden waardoor ik steeds weer werd weggebracht.
Ik ben een oud opaatje, dat klopt. Maar laat je niet misleiden door mijn grijze snoet. Er zit nog steeds pit in mij. Ik hou van kleine wandelingetjes, snuffelen, een beetje mopperen als ik iets niet leuk vind (ik ben tenslotte een Jack Russel), maar ik heb vooral behoefte aan rust, veiligheid en iemand die me écht ziet.
Ik zoek geen druk gezin of eindeloze avonturen meer. Wat ik wél zoek, is een fijn, rustig huis. Een plek waar ik mijn oude pootjes nog even kan strekken, want geloof het of niet, ik maak graag nog een kort sprintje! Iemand die begrijpt dat ik wat heb meegemaakt en me gewoon laat zijn wie ik ben. Iemand die me liefde geeft, maar ook m’n eigen plekje gunt.
Ik weet dat ik niet de jongste ben. Maar ik heb nog zoveel te geven. En ik beloof je als jij mij dat warme plekje gunt, zal ik je mijn trouwe hart geven, voor de tijd die we nog samen hebben.
Beppie
Hoi allemaal! Beppie de Bepster hier!
Ik ben een jonge, knappe dame met een groot hart en dito postuur. Tja, ik ben natuurlijk een XL bull. Groot, sterk en soms een beetje lomp, maar vooral ontzettend lief. Ik ben het type dat je meteen in je hart sluit… al moet ik daar wel een beetje aan wennen. Want eerlijk is eerlijk: ik heb al heel wat meegemaakt.
Ik ben weggehaald bij mijn vorige baasje, die helaas niet goed voor mij zorgde. Daardoor ben ik wat onzeker geworden, vooral in nieuwe situaties of bij vreemde mensen. Maar geef mij even de tijd, en een beetje geduld en je zult zien: dan komt mijn échte zelf naar boven!
Een echte speelse lomperik haha!
Yael
Hoi allemaal, ik ben Yael, maar je mag me ook Krispy noemen!
Ik ben een heel klein hondje met een groot hart. Mijn leven was niet altijd makkelijk, ik heb veel meegemaakt en ben verwaarloosd geweest. Gelukkig woon ik nu in een liefdevol pleeggezin waar ik mag genieten van rust, aandacht en vooral veel knuffels. Ik ben een ontzettend lief hondje dat graag bij je is, lekker knuffelt en af en toe nog graag speelt.
Guapa
Hoihoi! Ik ben Guapa!
Ik ben zo blij dat je even naar mijn profieltje komt kijken! Ik ben een vrolijke dame, altijd in voor een spelletje, een knuffel of een heerlijke wandeling. Rennen, snuffelen, gek doen, dat is echt mijn ding! Mijn staart staat haast nooit stil, want ik ben gewoon een blij ei! Samen met mijn zoon ben ik in het asiel terecht gekomen. Ons baasje is namelijk overleden, helaas was er verder niemand die voor ons kon zorgen en zijn we dus naar DOA gebracht. Dit is natuurlijk erg moeilijk geweest. Gelukkig zijn we samen en worden we met veel liefde verzorgd. Meestal heb ik dikke pret met mijn zoon, maar soms… kan ik best een pittige meid zijn. Wat ik het allerfijnst vind? Lekker op pad, lange wandelingen maken, snuffelen in het gras, nieuwe geurtjes ontdekken… daar kan ik echt van genieten. Ik ben ook dol op knuffelen, dit heeft een gedeelde plaatst met spelen. Ik vind het allebei dan ook zo leuk, dat ik hier dolenthousiast van word, hier heb ik dan soms nog wat sturing bij nodig hoe dit ook rustig kan.
Vegeta
Hoi hoi hoiiii!!! Vegeta hier! Kennen jullie dat gedicht “Blijve sitte” van Joke van Leeuwen? Zoek maar eens op, op internet! Een van de zinnen is bijvoorbeeld “ik ren de heele sooi vobbij, ik ben een supersnelle, nou en daffin ik mooi vammij”. Dit hele gedicht rijmt precies op mij. Stilzitten vind ik best wel moeilijk, en ik geef er ook niks om wat jij daarvan vindt, maarja als je mijn ras een beetje kent, zal dat je ook niet verbazen. Ik heb gewoon veel energie, maar straks bij een nieuw baasje kan ik dat er hopelijk allemaal uit rennen en spelen. Trek spelletjes of achter een bal aan rennen vind ik fantastisch! Oja en wil je mij even rustig krijgen? Kleine tip van mij aan jou, borstel mij, och dit vind ik toch lekker! Ik wandel ook graag, maar heb weinig geduld hoor, hup de pas erin! Ik zal je ook nog even kort vertellen hoe ik bij DOA beland ben. Ik en mijn vriendinnetje Bulma zijn bij DOA gebracht samen met 8 puppy’s. Het huis waar wij woonde werd niet zo goed schoongehouden en daarom was het niet de juiste plek voor ons en onze pups om te blijven wonen. Onze pups zijn nu al groot genoeg om naar een eigen plekje te gaan en een paar hebben gelukkig al een liefde vol nieuw huisje gevonden!
Nishia
Hoi… eh… hallo? Ik ben uhmmmm ……………….. Nishia. Ik vind het een beetje spannend om zo in de spotlight te staan. Maar ze zeggen dat ik me mag voorstellen zodat er misschien wel een nieuw lief baasje voor mij komt. Ik ben super lief, maar ik ben ook… eh… best wel snel bang. Nieuwe dingen? Supereng. Nieuwe mensen? HELP! Grote geluiden? Aaaaah! Dus ik blijf het liefst een beetje veilig in mijn bubbel. Maar ……… als ik je eenmaal een beetje ken… dan word ik HEEL blij. Dan krijg ik ineens een kwispelstaart die niet meer stopt, ren ik rondjes alsof ik een stuiterbal ben, en wil ik graag met je spelen en knuffelen. Echt waar! Maar je moet wel een beetje geduld met me hebben, oké? Ik ben niet zo van de hup-hallo-hier-ben-ik! type. Meer van de mag-ik-even-snuffelen-en-dan-weer-wegkruipen-voor-zekerheid types. Mijn nieuwe baasjes zijn mijn helden. Zij zijn mijn veilige haven als de wereld te groot wordt. En hondenvriendjes? Die helpen mij ook om wat stoerder te worden. Samen durf ik meer! Dus als je me een beetje tijd geeft en niet schrikt van mijn bibberkontje. Dan beloof ik dat ik je op een dag mijn grote, zachte hondenhartje laat zien. Oke, dat was het! Ga nu weer even snel naar mijn aller beste vriendje. Dank u voor uw aandacht.
Spook
Hoi ik ben Spook en ik ben heel schrikachtig. Nouja niet altijd hoor, als ik me ergens thuis voel dan ben ik de liefste, maar geen drukke kinderen voor mij! Ik heb ooit een beetje blaasproblemen gekregen door de stress waardoor ik naast de kattenbak ging plassen. Dat gaat nu een stuk beter met het goede voer, maar mijn nieuwe huisje moet echt helemaal zen zijn!
Neko
Hoi ik ben Neko en mijn psycholoog zegt dat ik een beetje verlatingsangst heb. Dat is ook de reden dat mijn vorige baasje niet meer voor mij kon zorgen. Ik vond het heerlijk als er mensen thuis waren maar als ik alleen was dan werd ik heel onrustig en steeds gestrester. Als mijn baasje dan weer thuis kwam dan sloeg mijn enthousiasme soms een beetje om in frustratie. Ik kon dan best hard krabben..