Jack-Boom 

Ze noemen bij Jack-Boom. Weet je waarom ik zo heet? Ik ben gedumpt en stond vastgebonden aan een boom. Tja, het is en blijft een gek verhaal. Waarom mijn baas mij dit heeft aangedaan, dat weet ik niet. Ik schijn er 4 dagen gestaan te hebben. Gelukkig ben ik toen naar DOA gebracht. Ben je benieuwd naar mijn verhaal?

Vrijwilliger Steve 

DOA-kanjer Steve vrijwilliger dagopvang

Ik ben één ochtend in de week aan de slag als vrijwilliger bij de Doggy Day Care. Dat is de hondencrèche van DOA, waar mensen hun hond kunnen brengen als ze bijvoorbeeld moeten werken. Ik zou graag een hond willen adopteren, maar ik reis te veel; dit is voor mij een geweldige manier om toch met dieren in aanraking te komen.Het is heerlijk om met de honden om te gaan en een band op te bouwen. Het voelt als een beloning als ze blij zijn om mij te zien! Ik vind het belangrijk de dieren goed te kennen, zodat ik weet wat ze nodig hebben. Het is ook fijn en belangrijk voor mij om een goede relatie op te bouwen met de baasjes. Onlangs kwam een cliënt huilend binnen omdat ze hulp nodig had met iets met haar hond. Het voelde zo goed om haar te kunnen helpen!Ook train ik nieuwe vrijwilligers. De afgelopen twee of drie maanden heb ik ongeveer 7 verschillende mensen opgeleid om te helpen met Doggy Day Care. Dat is dus een extra activiteit en verantwoordelijkheid en vind ik leuk om te doen. Ook als iemand extra hulp of training nodig heeft, zal ik extra diensten draaien om te helpen. In mijn dagelijkse leven werk ik in de merchandising voor Calvin Klein. Ik zit al 20 jaar in de mode! Ik werk graag in de mode, maar naast deze serieuze baan in het bedrijfsleven is het zo leuk om deel uit te maken van een heel andere wereld met de dieren en het asiel. Het is voor mij een goede manier om iets betekenisvols te doen en terug te geven aan de samenleving. 

Vrijwilliger Tanja

Al vele jaren kom ik bijna iedere vrijdag bij DOA helpen om kattenkennels schoon te maken! Vroeger als klein meisje werkte mijn moeder als vrijwilliger in een asiel en tijdens de vakanties ging ik altijd mee. Dat vond ik toen al helemaal geweldig. Ik had eerst zelf ook een kat, die ik ooit van DOA heb geadopteerd. Hij is 18 jaar oud geworden. Ik ben veel van huis, dus toen mijn kat er niet meer was besloot ik niet een nieuwe kat te adopteren. Het vrijwilligerswerk bij DOA is een hele fijne manier om iets waardevols te doen en lekker katten om me heen te hebben!Ik ben ook zo nu en dan ook pleegouder voor kittens of een ziek dier. Ik vind het heel bijzonder om zo intensief voor een bepaald dier te kunnen zorgen en het te helpen herstellen.In het dagelijks leven ben ik freelance juridisch journalist en schrijf ik rechtbankverslagen en langere verhalen voor juridische tijdschriften. Mijn werkende leven is heel afwisselend en die vrijdagochtend bij DOA in de kennel geeft mij houvast. Doordat ik regelmatig kom ken ik de katten goed en zie ik ze veranderen. Bijvoorbeeld een hele bange kat zie ik dan per week letterlijk dichterbij komen. Zo zie je hier in het asiel vaak dat en dier dat pech heeft gehad in zijn leven, opknapt en daarna weer een mooi nieuw leven tegemoet gaat. Zo mooi dat ik daar op mijn manier aan bij kan dragen!

Hondenverzorger Zoë

Ik werk nu bijna precies een jaar bij DOA! Ik heb de opleiding dierverzorging niveau vier op mbo gedaan en als onderdeel daarvan bij DOA stagegelopen en een examenopdracht gedaan. Toen ik klaar was met mijn opleiding was er geen baan beschikbaar bij DOA en heb ik een jaartje in de zorg bij een verpleeghuis gewerkt. Toen en ik na een poosje benaderd werd door DOA voor een baan was ik daar heel blij mee! Ik ben dus van het verzorgen van oudere mensen naar het verzorgen van dieren overgestapt ;-)Wat ik precies doe bij DOA? Ik ben hondenverzorger en werk met de honden die op wat voor manier dan ook in ons asiel belanden. Sommige aspecten van mijn werk vind ik verdrietig; bijvoorbeeld mishandelde en verwaarloosde dieren die nooit echt hond hebben kunnen zijn. Door de situatie waar ze vandaan komen, weten ze helemaal niet hoe het is om lekker buiten te zijn of te knuffelen met een baasje. Ik vind het heel mooi om ze, zoals ik het noem, ‘tot leven te wekken’. Dat ik dat dier kan helpen om weer te genieten van het leven vind ik het allermooist.Bij DOA heb ik echt mijn passie gevonden, ik ben heel gelukkig met het werk dat ik hier mag doen.

Kattenverzorger Danii 

Ik werk sinds net iets meer dan drie maanden bij DOA. Kort maar krachtig dus! Hiervoor werkte ik bij Guidion, dat is een installatiepartner van Ziggo en daar heb ik o.a. technische ondersteuning gedaan.Samen met collega’s zorg ik voor de plaatsing van de katten in het asiel. Wat komt daarbij kijken? Mensen vullen van tevoren een vragenlijst in zodat wij een beeld kunnen krijgen van waar ze naar op zoek zijn en wat ze kunnen bieden. Aan de hand van die aanmeldingen bedenken we dan of we op dat moment een dier hebben dat daarbij past. Sommige mensen willen bijvoorbeeld graag een dier dat op schoot komt, een dier dat graag speelt of graag twee katten die samen spelen. Het is heel grappig om te zien hoe de behoeftes van mensen zo uiteen lopen. En mooi ook, want zo kunnen we juist verschillende goede matches maken.  Wat ik mooi vind aan mijn werk? Heel veel! Maar vooral hoe het hele team betrokken is bij de dieren en graag wil dat ze passende baasjes vinden. Zo hebben we laatst een hele moeilijke kat die hier al lang zat kunnen plaatsen, dat leeft dan enorm! Dat geeft een fijn gevoel, we doen het met zijn allen samen. Ik hoop dit werk nog heel lang te mogen blijven doen. 

Kanjers in actie

Natuurlijk willen àlle dieren op dierendag wat extra aandacht. Zo ook onze dieren!

Baliemedewerker Elise

Ik ben met dieren gaan werken toen ik me jaren geleden aanmeldde als vrijwilliger bij het asiel in Purmerend (dat nu overigens niet meer bestaat). Dat gaf zo veel voldoening, dat ik de mogelijkheid om daar betaald aan de slag te gaan met twee handen heb aangegrepen. Ik ben van oorsprong jurist maar vind het werken met dieren zo veel leuker! Op een gegeven moment kwam er een vacature bij DOA en daar heb ik meteen op gesolliciteerd. Dat is bijna tien jaar geleden en ik heb het nog steeds erg naar mijn zin bij DOA! Ik werk bij de balie als wat officieel heet ‘klantrelatie manager’. Wij zijn het gezicht en eerste aanspreekpunt van DOA. Via de telefoon zijn wij sinds kort onderdeel van een nieuwe afdeling klantenservice. En aan de balie staan wij mensen fysiek te woord. Eerst deden wij alles zelf; nu werken we naast de betaalde medewerkers met zo’n 15 tot 20 vrijwilligers om klanten goed te woord te staan. Bij de balie zijn wij ook verantwoordelijk voor het in- en uitschrijven van asieldieren en van de dieren die in ons pension verblijven.  Het werk is erg afwisselend, en ik vind het heel fijn dat ik zowel dieren als mensen kan helpen. Wat mij raakt is dat wij dieren die het het meest nodig hebben, weer gelukkig maken. Ik zie dagelijks dieren die mishandeld, gedumpt of verwaarloosd zijn. Het mooist is om vaak al na een paar dagen ze weer te zien opknappen. En dat ze uiteindelijk herplaatst worden bij een nieuw fijn baasje is de kers op de taart. Ook de dieren die er vaak heel lang zitten, krijgen alsnog hun goede match. Dat vind ik ontroerend om te zien, dat wij ons blijven inzetten tot ook zij een eigen huisje hebben. 

Onze mensen

Ook onze medewerkers zijn echte kanjers. Want het werk bij DOA is mooi en dankbaar, maar ook emotioneel en soms zwaar.

Scarfie 

Gelukkig zie je er bijna niets meer van, maar ik heb mijn naam te danken aan een wond in mijn gezicht. Toen ik bij DOA binnenkwam, lag de hele linkerkant van mijn koppie open. Ze wisten niet wat er met me gebeurd was, maar het moet iets heel naars zijn geweest. Eigenlijk moest de wond behandeld worden met een zalfje, maar als je al naar mijn gezicht wees, deed het pijn! Ik sloeg wild om me heen in de hoop dat niemand me aan zou raken en dat werkte. Maar ze zijn hier best slim en mengden allerlei pilletjes door mijn eten. De wond jeukte minder en leek ook minder ontstoken en opgezet. Ik kreeg speciaal voer omdat ik allergisch bleek te zijn voor sommige eiwitten. Wie had dat gedacht, dat dat zo’n grote wond kan openhouden. Langzaam nam de pijn af en liet ik mijn verzorgers dichterbij komen. En nu zijn we beste vrienden en vind ik iedereen lief! Ik speel graag met andere katten en word veel geaaid door iedereen die een handje vrij heeft. Af en toe moet ik nog wel eens een pilletje, maar dat eet ik nu zonder zeuren op.