Vrijwilliger Judith

Judith is inmiddels zo’n tweeënhalf jaar actief als vrijwilliger bij DOA, waar ze zich met veel liefde inzet voor de honden. Ze maakt hokken schoon, wandelt met de honden en helpt ze socialiseren. ‘Ik ben gek op dieren en wilde al heel lang vrijwilliger worden, maar vanwege mijn onregelmatige baan was dat lastig. Na corona dacht ik: misschien moet ik het gewoon proberen.’ Ze bezocht een voorlichtingsbijeenkomst en is sindsdien niet meer weggegaan.

In het dagelijks leven is Judith verpleegkundige op de spoedeisende hulp en IC, al dertig jaar. ‘Ik draai geen nachtdiensten meer, maar heb nog wel avonddiensten. Het werk is intens, dus het wandelen met honden is echt een moment voor mij om te genieten en ontspannen. Ik hou zelf van wandelen, en met een hond erbij is het extra gezellig. Je ziet hoe blij ze worden als je naar buiten gaat, dat is zó leuk om te zien.’ Haar hart ligt bij de dieren die het moeilijk hebben gehad. ‘De honden die echt van ver komen, die ziek of angstig binnenkomen en dan opbloeien… dat raakt me het meest.’ Omdat haar leven te druk is voor een eigen hond, is vrijwilligerswerk bij DOA voor haar de ideale manier om toch met honden te kunnen zijn. ‘Ik ben ooit begonnen als dierenartsassistent voordat ik de verpleegkunde in ging. Ik wist dat honden leuk waren, maar ik wist niet hoe leuk ze waren tot ik hier kwam werken.’ Het mooiste moment? ‘Als een hondje dat eerst bang was ineens op schoot kruipt. Daar doe je het voor.’