Leen (17)

Ik had het thuis niet echt slecht, maar om nou te zeggen dat ik het goed had is ook overdreven. Iemand zag mij bibberend in een portiek schuilen voor de regen en die heeft mij naar DOA gebracht. Daar vonden ze een geregistreerde chip dus mijn eigenaar werd gebeld. Eigenlijk was ik wel opgelucht om weer naar huis te gaan want zo avontuurlijk bleek ik niet te zijn. Maar mijn eigenaar was helemaal niet blij om te horen dat ik gevonden was en wilde mij niet meer komen ophalen… Dat kwam hard binnen kan ik je vertellen. Ik ben al 17 en heb heel wat meegemaakt maar dit overtrof alles. Ik heet Leen trouwens, en vanaf nu kijk ik niet meer achterom! Maar over geluk gesproken, bij DOA kwamen ze erachter dat ik hyperthyroïdie heb, een duur woord voor een te snel werkende schildklier. Daar krijg ik medicatie voor en ik voel me al stukken beter. Ik heb een super super suuuper zacht mandje waar ik heerlijke dutjes in kan doen, en mijn kussentje wordt elke dag opgeklopt. Mijn tweede bloedonderzoek is over 2 weken en dan kijken de dierenartsen of mijn dosering van medicatie aangepast moet worden. Kortom, ik krijg eindelijk de zorg en liefde die ik verdien!