Yo, ik ben Gangster Gonnie en ik bepaal wat er gebeurt en wanneer! Het ene moment wil ik aandacht, en dat laat ik dan luidkeels horen. Maar als je me te lang aait (en het kan al snel te lang zijn!) heb ik er soms ineens genoeg van. Dan gebruik ik wel eens mijn tanden om dat duidelijk te maken. Mijn verzorgers zeggen dat het door mijn ouders komt, iets met te weinig liefde en aandacht. Ik was als klein mannetje bijna altijd alleen op een klein appartement en moest mijn eigen boontjes doppen. Maar op een gegeven moment had ik daar genoeg van en dat wilde ik laten zien. Ik ging overal plassen behalve op de kattenbak. Ik dacht dat ze wel zouden begrijpen dat er iets aan de hand was, maar ik werd naar het asiel gebracht. Daar kwamen ze erachter dat ik heel veel blaasstenen had! Na twee operaties, heel veel medicatie, speciaal voer en lang revalideren ben ik er weer helemaal bovenop gekomen, fysiek dan. Nu wil ik graag iemand die mij begrijpt, is dat nou te veel gevraagd? Ik wil geen drukte om mij heen en wil af en toe mijn nagels buiten in een boom kunnen zetten. Ik wil ook zo nu en dan een aai en iemand die veel met mij speelt. Ik wil de liefde en aandacht die ik vroeger niet heb gekregen. Wie kan mij dat geven?