Kattenverzorger Mea
Kattenverzorger Mea
Drieënhalf jaar geleden begon Mea als dierenverzorger bij DOA, waar ze zich inzet voor de katten in het asiel. Haar dagen draaien om het verzorgen van de katten die tijdelijk in de opvang verblijven, bijvoorbeeld wanneer hun baasjes met vakantie zijn. Ze zorgt ervoor dat hun verblijf zo prettig mogelijk is, met schoon eten en drinken, een fris hok en vooral veel knuffels. Daarvoor werkte ze bij de zwerfkattenafdeling, waar ze katten hielp om terug te keren naar hun baasjes of om voorbereid te worden op adoptie. ‘ Het is heel leuk om het verschil in katten te zien; sommige vinden het prima om lekker op hun eigen stekkie te zitten, anderen zoeken reuring op en veel contact. De meeste vallen daartussen: ze zoeken contact en spelen graag, maar vinden het ook fijn om zich terug te trekken in hun eigen hok.’ Het werken met katten zit haar in het bloed. ‘Ik ben altijd opgegroeid met katten en een kattenmens geweest zolang ik me kan herinneren.’ Toch volgde ze eerst een andere route: na een opleiding beveiliging ontdekte ze dat dit niet haar roeping was. Ze stapte over naar de opleiding dierverzorging bij Aeres in Almere Poort. Tijdens haar examenstage bij DOA viel ze op door haar toewijding en werd ze gevraagd als vakantiemedewerker. ‘Daarna ben ik eigenlijk nooit meer weggegaan.’ Naast haar liefde voor katten heeft ze ook een groot hart voor honden. Soms neemt ze pleeghonden van DOA in huis als dat nodig is. ‘Ik had eens een foto gezien van een hondje en was meteen verliefd. Ik heb hem twee maanden verzorgd tot hij klaar was voor adoptie. Het afscheid was zwaar, maar hij heeft een geweldig thuis gekregen.’ Dat gevoel van bijdragen aan een groter geheel maakt haar werk bij DOA zo bijzonder. ‘Het geeft mij voldoening om te weten dat ik help om asieldieren een goede plek te geven.’
Terug naar alle verhalen
Kattenverzorger Maaike
Kattenverzorger Maaike
Maaike werkt als kattenverzorger bij DOA, maar haar liefde voor dieren begon al veel eerder. Ze liep zeven jaar lang stage en deed vrijwilligerswerk bij een reptielenopvang, terwijl ze ’s avonds werkte bij een pizzeria. Op zoek naar een vaste baan kwam ze via Rob, de eigenaar van de reptielenopvang, bij DOA terecht. ‘Ik begon als schoonmaker in de kattenkennels, maar ben inmiddels doorgegroeid tot dierenverzorger. Ik volg daar ook een opleiding voor.’ Haar dagen zijn fysiek zwaar, maar dat deert haar niet. ‘Ik krijg heel veel energie van werken, ook al is het fysiek pittig. Het is gewoon mooi werk.’ Wat Maaike bijzonder vindt aan haar werk, is de connectie tussen mens en dier. ‘Het is zo bijzonder om te zien wie bij welke kat hoort. Wanneer iemand zijn vermiste dier terugvindt, of als iemand met een kat naar huis gaat na een adoptieafspraak, dat zijn echt mooie momenten.’ Naast het verzorgen van de katten, geniet ze van het contact met de mensen die naar DOA komen. ‘Ik hou van dieren, maar ook van mensen helpen. Vrijwilligers, adoptanten, of mensen die hun vermiste dier komen ophalen – ik vind het fijn om voor hen klaar te staan.’ Maaike voelt zich thuis in het asiel, tussen mensen die net als zij een passie voor dieren hebben. ‘Mensen die met dieren werken, zijn vaak bijzondere mensen met interessante verhalen. Daar kan ik goed mee samenwerken.’ Ze woont in Hoofddorp met haar ouders en vriend, en is opgegroeid in een huis vol dieren. ‘Toen ik werd geboren, hadden mijn ouders zes honden. Ze dachten dat ze geen kinderen konden krijgen, maar toen kwam ik alsnog!’ Nu heeft ze thuis drie katten en drie honden, waar ze samen met haar familie vol liefde voor zorgt. ‘We zijn echt een goed team. Dieren verzorgen doen we samen en daar genieten we enorm van.’
Terug naar alle verhalen
Vrijwilliger Paul
Vrijwilliger Paul
Paul is een echte kattenliefhebber en dat is goed te merken aan zijn inzet bij DOA. Sinds zijn pensioen, bijna tien jaar geleden, zet hij zich twee dagen per week in voor de katten in het asiel. ‘Ik heb altijd al iets met dieren gehad, dus dit was een logische stap.’ Hij werkt in een vaste kennel en kent de dieren door en door. Zijn werk bestaat voor 95% uit schoonmaken: de hokken, de kattenbakken en de ruimte zelf moeten allemaal netjes en hygiënisch blijven. ‘Als je dat goed wilt doen, en ik ben best precies, dan gaat daar wel wat tijd in zitten,’ zegt Paul. Daarna geniet hij van het mooiste gedeelte: rustig zitten met de katten, ze knuffelen en extra aandacht geven. Vooral schuwe katten hebben daar veel aan, omdat zij vaak langer in het asiel blijven. ‘Doordat ze mij regelmatig zien, kunnen ze langzaam wennen aan menselijk contact.’ Voor zijn pensioen werkte Paul in de grafische industrie en later in de beveiliging, maar dat vond hij te anoniem. Bij DOA voelt hij zich gezien. ‘Ik heb het idee dat mijn werk nu meer wordt gewaardeerd dan toen ik in loondienst was.’ Paul is geboren en getogen in Amsterdam en adopteerde dertig jaar geleden al katten bij DOA. In totaal heeft hij zo’n vijf katten gehad, altijd maar één tegelijk. ‘Mijn katten worden gelukkig altijd heel oud.’ Zijn vrijwilligerswerk geeft hem structuur en een doel. ‘Ik werk op zaterdag en maandag, zo houd ik een fijn ritme en heb ik de rest van de week vrij.’ Paul is een stille kracht bij DOA, iemand die niet op de voorgrond treedt, maar onmisbaar is voor de dieren.
Terug naar alle verhalen
Maak kennis met onze mensen
Vrijwilliger Wilmar
Vrijwilliger Wilmar
Wilmar is een betrouwbare kracht in de wasserette van DOA. Al een jaar zet ze zich daar met veel inzet in. ‘Het is net een professionele wasserette, alles komt hier langs: handdoeken, dekens, mandjes, speeltjes, soms zelfs kleertjes. Alles moet schoon zijn, zodat de dieren een frisse en comfortabele plek hebben.’ Ze geniet van de waardering die ze krijgt. ‘Ik krijg echt complimenten, mensen zijn blij met mijn werk, dat vind ik zo fijn.’ Elke dag komen er twee containers vol wasgoed binnen, omdat alle kennels dagelijks verschoond worden. Wilmar zorgt ervoor dat alles voor haar vertrek om 12 uur weer schoon en netjes op de planken ligt. ‘Dat vind ik een leuke uitdaging. Ook voor mijn collega’s wil ik het zo netjes mogelijk achterlaten.’ Voor haar pensioen werkte Wilmar als teamleider bij HBO Verpleegkunde. Na vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis en het Leger des Heils was ze op zoek naar iets nieuws. ‘Mijn man rijdt altijd langs DOA en vroeg of dat niet iets voor mij was. Ik ben een kattenmens, dus dat leek me geweldig.’ Toen ze de vacature in de wasserette zag, wist ze meteen: ‘Dat is ‘m, dat kan ik en dat vind ik leuk.’ Tien jaar geleden werd ze afgekeurd vanwege haar glaucoom, waardoor haar zicht steeds slechter werd. In de wasserette kan ze echter goed uit de voeten en voelt ze zich nuttig. Nu werkt ze met veel plezier twee ochtenden per week op dinsdag en woensdag en draagt zo op haar manier bij aan het welzijn van de asieldieren.
Terug naar alle verhalen
Marieke Elsinga over haar DOA-kat Kiki
Raskatten verwacht je niet in het asiel, maar ze zitten er wel. Een paar jaar geleden was een raskat in het asiel een zeldzaamheid, nu hebben we er twintig. Hoe kan dat?
Zo krijg je een gelukkige kat – in zes stappen
Katten lijken misschien makkelijke huisdieren, maar om gelukkig te zijn, hebben ze meer nodig dan alleen voer en een kattenbak. Onze kattenverzorgers Noor en Danii vertellen wat een kat echt gelukkig maakt.
Dnow
De naam is Dnow, dat is Snow maar dan met de D van dapper
Ik ben een Maine Coon en ze denken bij DOA dat ik gedumpt ben. Met mijn indrukwekkende verschijning val ik enorm op, dus een zwerfkat ben ik zeker niet. Ik had een grote wond in mijn nek en een mega slecht gebit. Zo slecht dat ik wel 2 keer naar de tandarts moet om geopereerd te worden. De eerste keer heb ik gelukkig al achter de kiezen 😉 Maar ik sla me er dapper doorheen! In het begin had ik best moeite met nieuwe mensen vertrouwen, ik dook weg zodra iemand me probeerde te benaderen. Maar dat snappen ze hier helemaal, dat kwam doordat ik zoveel pijn had; zowel in mijn mond als door die grote wond in mijn nek. Nu zit ik op een speciaal dieet waardoor de wond mooi kan helen. Ik geniet hier bij DOA van alle goede zorgen, rust en mijn fijne kennel waar ik helemaal mezelf kan zijn. Ik klim op de hoogste toestellen en krab aan alle palen, heerlijk. Ik kan hier mijn wilde dappere ding doen totdat ik helemaal gezond ben.
Terug naar alle verhalen
Sushi
Sushi
Het leven zit niet altijd mee, vraag dat maar aan Sushi. Zij is uit huis geplaatst omdat ze niet goed werd verzorgd en dat bleek wel toen ze bij ons aankwam. We dachten eerst dat ze drachtig was maar na een echo bleek het gewoon om een overvloed aan eten te gaan, oeps! Dus ze werd op dieet gezet, maar er was nog iets aan de hand. Sushi had bijna altijd diarree! Dus lichtverteerbaar voer, na anti-parasieten-kuur, na hypoallergeen voer, na ontlastingsonderzoek, na supplementen. We hebben bijna alles geprobeerd voor een normale stoelgang en daar gaat best wat tijd in zitten. Maar uiteindelijk is het gelukt. Wat een opluchting was dat, de eerste ochtend dat we in Sushi’s kattenbak geen vlaai maar een keurige vijg aantroffen! Nog nooit hebben we met zoveel plezier schoongemaakt. Nu is het weer tijd om te focussen op haar gewicht. Totdat haar nieuwe baasje met haar kan spelen doen wij dat met haar in de kennel.
Terug naar alle verhalen
Minous
Minous
Al twee jaar lang liep Minous (14 jaar) rond met een ontstoken wond in haar nek. Haar baasje had een aantal dingen geprobeerd maar veel had het niet geholpen. Hij had zijn dierenarts zelfs gevraagd om haar in te laten slapen, maar daar vond de dierenarts haar niet ziek genoeg voor. En daarom werd ze naar DOA gebracht. Hier hebben de dierenarts en verzorger meteen samen een plan bedacht. De oorzaak van de wond zou een omgevingsallergie of voedselallergie kunnen zijn. Ze kreeg vanaf dag 1 meteen speciaal anti allergie-voer en een van top tot teen ontsmette kennel. Nu moest de wond nog dicht. Maar bij een wond die al zo lang open is, kan de huid dat niet zelf meer oplossen. Onder narcose heeft de dierenarts haar huid behandeld, schoongemaakt, en de wond gehecht. En klaar was Kees, euh Minous. Nu is ze aan het bijkomen van een onrustige periode waar gelukkig een einde aan is gekomen. Ze krijgt bij DOA alles wat ze nodig heeft om er weer helemaal bovenop te komen.BREAKING NEWS: Minous heeft haar furever home gevonden! Zo fijn! Heel veel liefde en geluk Minous!
Terug naar alle verhalen
Nikki
Nikki
Als je besluit een dier te adopteren moet je altijd een beetje geld opzij leggen voor het geval je maatje ziek wordt. Een dier is niet voor even, maar voor het leven. Helaas voor Nikki dachten haar eigenaren daar anders over. Bij de dierenarts bleek dat zij serieuze blaasproblemen had en een operatie moest ondergaan. Een operatie kost aardig wat geld en dat hadden haar baasjes niet voor haar over. Een nieuwe kat zonder gezondheidsproblemen is zo weer op Marktplaats gevonden…DOA ontving Nikki natuurlijk met open armen. Haar blaasstenen zijn verwijderd en ze krijgt speciaal voer om nieuwe klachten te voorkomen. Gelukkig gaat het ontzettend goed met haar en heeft ze haar plekje gevonden op het aanrecht. Zo kan ze alles goed in de gaten houden en iedereen bij de deur welkom heten. Ze rent, knuffelt, speelt en smikkelt heel wat af bij DOA en werkt nu verder aan haar herstel.
Terug naar alle verhalen
Donald
Donald
Je kan het je niet voorstellen, maar knappe Donald is in een reismandje gedumpt bij de McDonalds. Deze jongedame had waarschijnlijk een baarmoederontsteking en was ontzettend bang. Soms zouden we zo graag dezelfde taal als katten spreken. Waarom zou iemand zo’n lief poesje niet meer willen en ergens in de regen achterlaten? “Wat is er allemaal gebeurd, waar woonde je en heb je ooit liefde ontvangen?” We zullen er bij Donald nooit achter komen en misschien is dat maar goed ook. Na een paar dagen bij DOA begon ze te ontspannen. Ze had rust gevonden en begreep dat ze veilig was. Haar eigen verstopplekje, kattenbak, lekker eten, speeltjes en liefdevolle benadering van verzorgers. Haar karakter kwam steeds meer tot uiting, wat het nog onbegrijpelijker maakte dat iemand haar niet meer wilde. Ze is speels, knuffelig, energiek en vriendelijk. Ze werd gesteriliseerd, gechipt, gevaccineerd, ontwormd, ontvlooid, goed door de dierenarts bekeken en was klaar voor een nieuw leven. Het duurde dan ook niet lang voordat iemand verliefd op haar werd. Haar toekomst ziet er gelukkig heel anders uit dan haar verleden. Lieve Donald heeft haar gouden mand gevonden en haar nieuwe baasjes hebben een gouden katje geadopteerd.
Terug naar alle verhalen