Groot hart voor dieren
De zorg voor onze dieren realiseren met de inzet van meer dan 400 vrijwilligers!
We hebben van een aantal van onze vrijwilligers portretten gemaakt.
Zamarra
‘Via mijn buurvrouw ben ik bij DOA vrijwilligerswerk gaan doen. Ik wilde eerst met de honden aan de slag maar vond de honden in het asiel toch wat spannend. Je hebt daar veel kennis voor nodig en moet stevig in je schoenen staan. Gelukkig ben ik ook een kattenmens. Eén kijkje bij de kattenkennels en ik was verliefd!’ ‘Ik ben van oorsprong journalist, gespecialiseerd in schrijven over huishouden en schoonmaken. Ik doe dat voor kranten als De Telegraaf en heb een rubriekje in de TV-serie ‘Eigen huis en tuin, Lekker leven’. Bij het schoonmaken van de kennels kan ik die kennis goed in de praktijk brengen. Ik vind het fysieke aspect heel fijn; als ik veel op mijn bord heb vind ik het heerlijk om me lekker in de kennel uit te sloven. Kattengrit halen, de vloer te poetsen, flink boenen. Je hebt gelijk resultaat, waar zie je dat nog in het dagelijks (kantoor)leven? Ons oerbrein wordt heel blij van fysieke resultaten. En het is fijn om iets voor kwetsbare dieren te kunnen doen.’ ‘Dieren in het asiel hebben niemand anders dan ons. Er kwam een keer een puberkatje binnen dat zo boos en bang was dat het spuugde. Ik vond dat zo verdrietig. Een paar maanden later zag ik dat katje weer en herkende haar niet meer. Ze zat weer lekker in haar vel, was aanhankelijk en helemaal klaar voor een nieuw baasje. Ik vind het zo mooi dat zo’n katje niet wordt opgegeven.’ ‘Ik ben opgegroeid met dieren en een groot dierenliefhebber. Het is verdrietig om te zien hoe gemakzuchtig mensen een dier aanschaffen en hoe slordig ze met dieren omgaan. Daarom kom ik voor ze op. Door voor ze te zorgen, ze een beter plekje te geven. En door mensen op te voeden. Dat ze geen dier via Markplaats moeten kopen, geen kwetsbare hondenrassen (zoals kortsnuiten), dat het belangrijk is om je dier te vaccineren en nog veel meer. Onwetendheid zorgt voor heel veel leed. Als ik iemand kan overhalen om een dier te adopteren in plaats van kopen via Marktplaats, dan is er weer een asieldier gered.’ *Zamarra staat op de foto met gedumpte asielkat Icey. Gelukkig is Icey inmiddels bij een eigen baasje en gaat het heel goed met haar. We hebben wel meer mooie katten met lang haar in het asiel mocht je interesse hebben!
Tessa
‘Eerder dit jaar heb ik een burn-out gehad. Ik kon mijn vrijwilligerswerk bij DOA uitbreiden, dat hielp me meer zelfvertrouwen en ritme in mijn dagen te krijgen. Ik heb eerder op de hondenafdeling gewerkt, nu werk ik drie ochtenden per week bij de katten. Het is heerlijk om met dieren te werken, het asiel is voor mij heel vertrouwd. Ik vind het zo mooi dat we alles hebben: dierenfysiotherapie, trimsalon, gedragsdeskundige, dagopvang, pension. Ik kan hier heel veel leren. Uiteindelijk hoop ik betaald werk met dieren te kunnen doen.’ ‘Gedrag bij de asieldieren zie ik soms een beetje terug in mezelf. Ik heb een paar moeilijke jaren achter de rug waarbij mijn vertrouwen is geschaad. Dat is bij dieren die verwaarloosd of gedumpt zijn natuurlijk ook zo. Dan zie ik die dieren onrustig zijn of alles op een afstand houden en dan herken ik mezelf daarin. Zo mooi om te zien hoe zo’n dier langzaam wat zorgelozer en gelukkiger wordt. Nu gaat het met mij ook veel beter. Ik heb een gezonde routine, doe leuke dingen. Ik word weer mezelf en kan van het leven genieten. Ik hoop dat ik de asieldieren ook kan helpen stukje bij beetje wat meer zichzelf te worden en te kunnen genieten. En ik hoop dat ze bij mij begrip voelen; ik weet hoe hard je moet knokken om uit een dal te komen en je leven opnieuw op te bouwen.’ ‘Ik vind het zo leuk om in de kennels aan de slag te gaan en de katten iedere week op te zien knappen. Tot je een keer binnenkomt en ‘geadopteerd’ op het bord ziet staan naast de naam van het dier waar je je soms best wel lang voor hebt ingezet. Dat is zo mooi! Het is natuurlijk ook moeilijk als je favoriete katje ineens weg is, maar uiteindelijk is dat wel waar je het voor doet. Dat ze niet meer in het asiel zitten maar in hun eigen gouden mandje, met een eigen lief baasje.’ *Tessa staat op de foto met asielkat Simba. Ook deze kanjer heeft gelukkig inmiddels een eigen baasje. Maar wij hebben meer katten in het asiel zoals Simba die op zoek zijn naar hun eigen furever home!
Silas
‘Eigenlijk wil ik een eigen hond maar dat past niet zo goed bij mijn leven. Daarom kom ik een keer per week bij de hondenafdeling schoonmaken en uitlaten. Ik vind het een hele fijne en nuttige bezigheid om aan de slag te zijn met en voor dieren. Ik ben autistisch, in het asiel voel ik me op mijn gemak en kan ik lekker mijn gang gaan. Als ik aan het schoonmaken ben, hoef ik niet te praten, kan ik mijn zinnen verzetten en ben ik even niet zo bezig met mijn eigen gedachten. Wanneer je net hebt schoongemaakt en de honden weer in de kennel liggen, in een schoon bedje en met een schone vloer, dan geeft dat veel voldoening.’ ‘Asieldieren hebben het niet makkelijk. Ze zijn alles en iedereen die ze kenden kwijtgeraakt en moeten helemaal opnieuw beginnen. Ik vind het bijzonder om te zien hoe ze daar hun best voor doen, dat ze er echt wat van willen maken. Persoonlijk denk ik dat het voor iedereen goed zou zijn om iets vrijwilligs te doen. Dat zou normaal moeten zijn. Zeker om voor dieren te werken. Zij zijn zo ondergeschoven in onze maatschappij. Ze hebben letterlijk geen stem, ze kunnen niet zelf beslissen, ze zijn compleet van ons afhankelijk. Je kunt dieren heel makkelijk de helpende hand bieden.’ *Silas staat op de foto met asielhondje Piet. Deze heerlijke heeft gelukkig inmiddels een eigen baasje die heel erg gek op hem is!
Martin
‘Ik deed 15 jaar vrijwilligerswerk bij de voetbalclub van mijn zoon, maar op gegeven moment was het tijd voor iets anders. Ik heb altijd honden gehad en wist dat ik iets wilde doen met dieren dus DOA was een makkelijke keuze. Ik ben vrijwilliger bij het hondenteam, maak de hokken schoon, ga met ze wandelen en help ze bij het opnieuw wennen en vertrouwen krijgen in mensen. Ook werk ik bij het asiel als vrijwillige chauffeur.’ ‘In het dagelijks leven ben ik veldwerker voor dak- en thuislozen. Ik werk met mensen die op straat wonen; ik stap op ze af en ga met ze in gesprek. Vraag hoe het met ze gaat, of ze iets nodig hebben en wijs ze op hun rechten. Elk mens heeft het recht om gezien en gehoord te worden. Dat iemand merkt dat ik er voor hem of haar ben, vind ik belangrijk. En eigenlijk geldt dat ook voor de honden in het asiel.’ ‘Of een hond nou heftig of timide, groot of klein is; ieder asieldier verdient liefde en aandacht. Ze hebben al genoeg ellende meegemaakt, ze zijn vaak flink in de steek gelaten. Ik wil ze laten zien dat er ook mensen zijn die ze wel kunnen vertrouwen.’ ‘Ik kan daar wat activistisch in zijn, wil echt voor de underdog opkomen. Letterlijk en figuurlijk dus! Veel mensen hebben veronderstellingen, waarom dingen niet kunnen. Ik wil bewijzen dat het wél kan. Asieldieren knokken voor een tweede kans en de mensen in het asiel doen dat ook. De medewerkers en vrijwilligers van DOA zetten zich met hart en ziel in voor deze dieren. Er wordt altijd gekeken of er een verbeterende stap kan worden gezet binnen wat mogelijk is.’ *Martin staat op de foto met keeshondje Oma. Gelukkig heeft Oma haar eigen gouden mandje gevonden en gaat het heel goed met haar.
Lucie
‘Ik kende iemand die bij DOA werkte en kwam zo in aanraking met het asiel. Ik maak hondenkennels schoon, wandel met de hondjes en socialiseer ze ook. Wat de honden zelf betreft: hoe groter hoe leuker! Al ben ik zelf klein van stuk, ik hou enorm van grote honden. Bijvoorbeeld Staffordshire Terriërs. Mensen verwachten het soms niet, maar dat zijn hele lieve honden. Enorme knuffels. Het is zo belangrijk voor dieren, net als mensen, dat ze liefde krijgen. Liefde en structuur. Als ze dat niet krijgen, dan gaat er iets mis. En komen ze soms in het asiel terecht.’ ‘Honden vind ik leuk omdat ze zo mensgericht zijn, bijna altijd blij je te zien. De honden die hier in het asiel terechtkomen hebben allemaal extra aandacht nodig. Ze hebben vaak nare dingen meegemaakt. Je merkt dat ze soms wat afstandelijk zijn of juist heel erg enthousiast, blij dat iemand met ze komt knuffelen. Ik ga dan met ze praten om ze tot rust te brengen en te laten zien dat mensen ook leuk kunnen zijn.’ ‘Hiervoor heb ik lang in de zorgsector gewerkt, o.a. bij overheidsorganisaties en een aantal zorgverzekeraars. Mijn werk betrof vooral beleid, maar ook financiële zaken in de organisatie van de gezondheidszorg. Heel leuk om met hele verschillende partijen dingen voor elkaar te krijgen. Ik wilde zorg beter organiseren voor de patiënten, door goed samenwerken iets bereiken. Dat is in het asiel met de honden niet anders. Ik wil graag samen met de asielhonden er iets moois van maken.’ *Lucie staat op de foto met asielhond Emmet. Deze lieve maar ietswat lompe heeft gelukkig haar furever home gevonden. Maar we hebben wel meer honden zoals Emmet die op zoek zijn naar een eigen baasje!
Lisa
‘Ik ben 30 jaar directiesecretaresse geweest en toen ik zestig was raakte ik mijn baan kwijt. Toen ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Dat is nu ruim tien jaar geleden en in die tijd heb ik heel veel verschillende dingen gedaan bij DOA, onder andere katten gesocialiseerd, administratie gedaan en rondleidingen gegeven. Nu werk ik voor de klantenservice en beantwoord ik de telefoon. Maar ik verwerk ook retourpost en help om de foto’s van de dieren online te zetten voor de adoptieprofielen. Ik zeg altijd: ik ben de Haarlemmerolie van DOA!’ ‘Ik kwam uit een gezin van 5 kinderen en mocht in die tijd geen opleiding volgen. Toen ik getrouwd was ben ik naast mijn werk ‘s avonds een hbo-opleiding gaan volgen. Ik wilde graag bewijzen dat ik verder kon komen in dit leven. Dat is nu nog zo, nu mijn man met wie ik 50 jaar samen was is overleden. Je moet altijd kijken naar kansen, niet alleen bedreigingen. Ik ben een rasoptimist, ook in mijn vrijwilligerswerk bij DOA. Ik blijf kansen voor de dieren zien, hoe we hen kunnen helpen naar nieuw geluk.’ ‘DOA heeft mij in verschillende periodes van mijn leven houvast gegeven. Omdat je iets hebt om naartoe te gaan, om je voor in te zetten. Je aandacht wordt verlegd.’ ‘Ik vind het jammer dat we in zo’n wegwerpmaatschappij leven en dieren horen daar helaas ook bij, zeker sinds de coronatijd. Ze worden zomaar gedumpt wanneer het mensen niet meer uitkomt. Ik vind dat echt heel erg. Eigenlijk hou ik meer van dieren dan van mensen. Dat neemt niet weg dat ik bij het beantwoorden van de telefoon graag mensen verder help!’ *Lisa staat op de foto met asielkat Mila. Zij is heel rustig en aanhankelijk en dringend op zoek naar een gouden mandje. Ze is helaas niet zindelijk en heeft veel (vacht)verzorging en liefde nodig.*
Jeremy
‘Ik verloor mijn baan tijdens corona en had een vriend die al vrijwilligerswerk deed bij DOA. Voor mij de perfecte kans om vrijwilligerswerk te gaan doen voor dieren. Ik maak de kooien schoon en socialiseer de katten en kijk wat ik nog meer kan doen om te helpen. Ik ben een beetje OCD, dus ik vind het fijn om een vast patroon te hebben. Als ik aan mijn dienst begin, ruim ik de keuken op zodat ik alles kan vinden. Ook regel ik dat alles wat ik nodig heb voorhanden is, zoals keukenrol en kattenbakvulling. Ik kan de zakken grind gemakkelijk tillen, dus ik zorg dat er ook genoeg is voor de andere kennels.’ ‘Naast het vrijwilligerswerk ben ik manager bij een IT-bedrijf. Ik gebruik mijn hersenen veel, maar mijn lichaam niet. Het werk in het asiel is erg fysiek en dat vind ik therapeutisch. Door met dieren om te gaan, voel ik ook meer innerlijke rust. Ik heb ook veel asielkatten geadopteerd en verzorgd die een nieuw thuis en extra zorg nodig hadden. Dierenwelzijn is zo belangrijk voor mij en ik wil graag mijn steentje bijdragen.’ ‘Sommige dieren maken veel indruk. Er was een grote donkerrode kater genaamd Eddy, die in het begin zo bang en boos was dat hij begon te sissen. Ik moest heel voorzichtig zijn en niet te dichtbij komen. Maar na verloop van tijd kon ik hem benaderen en langzaam leek hij te kalmeren. Op een dag legde hij zijn koppie tegen mijn hand. Dat was zo bijzonder. Toen werd hij een knuffelmonster. Als je de tijd en het geduld erin steekt en het vertrouwen van de dieren wint, kan er heel veel veranderen.’ ‘Als ik ergens in geloof, blijf ik daarbij. Als ik denk dat iets niet klopt, kijk ik wat ik kan doen om te helpen. Zoals minder vlees eten en vrijwilligerswerk doen voor dieren in het asiel. Ik heb zo’n goed leven, ik wil echt iets terugdoen. Dat kan met het vrijwilligerswerk.’ *Jeremy staat op de foto met een gedumpte kitten van 5 dagen oud. Inmiddels is deze kitten volgroeid en heeft zijn gouden mandje gevonden!
Arri en Wera
Wera: ‘Wij zijn nu ruim drie jaar pleegouders voor asielhondjes. Honden en puppy’s worden ondergebracht bij een pleeggezin wanneer ze erg bang of kwetsbaar zijn, niet goed gesocialiseerd zijn of extra zorg nodig hebben.’ Arri: ‘Een kleine Franse bulldog van acht weken was ons eerste hondje. Het hondje dat we nu hebben, Bodhi, is onze dertiende pleeghond. Hij is heel druk, heeft geen opvoeding gehad en moet dus door ons gesocialiseerd worden. Elke hond heeft veiligheid en vertrouwen nodig. En elke hond heeft een eigen gebruiksaanwijzing. Ons doel is dat hij of zij rust vindt, zich lekker voelt, en weer terug in de maatschappij kan.’ Wera: ‘In de ouderenzorg help ik mensen met medicatie, wassen en verzorgen. Met de honden is het niet anders. Ik vind het zo mooi om te zien hoe de hondjes opknappen en vaak groeien van angsthaas tot blij ei. Dat ondanks de mishandeling, de verwaarlozing of het ziek zijn, het hondje alsnog met tijd weer tot zijn of haar recht komt. Dat het weer zichzelf mag worden.’ Arri: ‘Ik ben consultant bij een groot adviesbureau. Bij bedrijven observeer ik veel, dat doe ik ook bij de honden. Wij zijn altijd verbaasd hoe veerkrachtig pleeghonden zijn. Sommige dieren zijn van zo ver gekomen, willen zo graag. Ik vind het knap hoeveel vertrouwen ze alsnog kunnen hebben, terwijl ze zo in de steek gelaten zijn. Echte knokkers zijn het.’ ‘Wij ondersteunen hen in dat proces. Op het moment dat er iets niet helemaal lekker met een van onze pleeghondjes gaat, zetten we echt alles op alles om zo goed en snel mogelijk te helpen. We willen er alles aan doen om te zorgen dat het goed met ze gaat, bijna of het onze kinderen zijn. Dankzij onze ervaring weten we wanneer er echt iets aan de hand is; dan komen we gelijk in actie. Alles uit liefde voor het dier.’ *Arri en Wera staan op de foto met hond Sjena. Helaas zit Sjena al langere tijd in het asiel en is zij dringend op zoek naar een eigen baasje!Heb je interesse? Bekijk hier haar profiel:
Laa Laa
HOOOOOI Laa-Laa hier!
Het is me allemaal wat! Gelukkig kwam ik bij DOA terecht, want in mijn vorige huisje werd er niet goed voor me gezorgd. En dat terwijl ik écht zorg nodig had. Ik heb voedselallergie en wel zo erg dat ik een pilletje nodig heb om het onder controle te houden. Zonder medicatie heb ik veel jeuk, schud ik met mijn hoofd en heb ik last van ontstoken oren. De dierendokter zegt dat ik met mijn dagelijkse pilletje en mijn speciale brokjes een gelukkig leven kan leiden. Dat is goed nieuws! Ik verlang erg naar een eigen baasje dat goed voor mij zorgt en mij veel liefde geeft. Want als je mijn vertrouwen hebt gewonnen dan ben ik een heerlijke knuffelkont.Denk jij dat je bij mij past? Vul dan dit formulier in voor een eerste date! Liefs, Laa-laa
Terug naar alle verhalen
Elmer
Hoi iedereen, Elmer hier!
Heb ik niet een lekker aandoenlijk toetje? Mijn verzorgers zeggen dat ik iedere dag een blij ei ben! Ik ben de beste in gekke bekken trekken en doe graag rare dansjes om jou op te vrolijken. Voordat ik naar DOA kwam was ik wel wat minder blij, want mijn baasje zorgde helaas niet zo goed voor mij. Inmiddels gaat het weer helemaal toppie en ben ik klaar voor een nieuwe baas. Voor mij liever gister dan vandaag, want ze zijn allemaal lief hoor bij DOA en ik durf wel te stellen dat ik één van de favorieten ben van iedereen hier, maar ik woon toch echt liever bij een eigen baas. Ik ben wel al een beetje op leeftijd (11), maar ik wil zeker nog graag rondrennen en gek doen. Daarom hoop ik dat ik snel naar een nieuw, fijn huisje kan waar ik tussen mijn dutjes door ook nog lekker mijn energie kwijt kan. Ook ben ik gek op mensen en wil ik het liefst heel lang met je knuffelen, al kan ik ook dan best wel enthousiast worden en soms wat lomp, sorry!Heb ik je interesse gewekt? Meld je snel bij mijn verzorgers en wie weet kunnen we eerdaags samen een gek dansje doen!Liefs ElmerP.S. – Hier kun je meer informatie vinden over mij.
Terug naar alle verhalen
Gerard
Hey allemaal! Gi-ga-gekke Gerard hier
Energie heb ik voor 10 en ik ben altijd in voor een spelletje! Omdat ik zó enthousiast ben, weet ik soms van gekkigheid niet hoe ik me moet gedragen. Dan zet ik zo mijn tanden eventjes in jouw handen, oeps! Over mijn verleden is niet zoveel bekend, misschien ben ik al die aanrakingen gewoon wel helemaal niet gewend. Bij DOA proberen ze mij aan alles te laten wennen, maar ik heb voornamelijk ruimte nodig. Ik zoek dus iemand die mijn aanwezigheid gezellig en genoeg vindt zonder mij per se te willen knuffelen. En ik heb een huisje met een tuin nodig waar ik mijn energie kwijt kan. Lekker in bomen klimmen en achter vallende bladeren aanrennen, dat lijkt me gi-ga-geweldig. En hopelijk ook wel lekker naast jou op de bank zitten. Want als ik lekker ruimte en liefde krijg, dan ben ik vast lang zo gek niet meer! ;-)Ben je nieuwsgierig naar mij? Vul dan dit formulier in voor een eerste date!Liefs, Gerard
Terug naar alle verhalen