Nu denkt u natuurlijk ach het zal weer eens niet. Maar ik ben echt een dame die graag alle aandacht voor haar zelf krijgt. Moet er eigenlijk niet aan denken om mijn heerlijke mandje en knuffels te delen met een andere hond. Hier bij DOA was ik in het begin best onder de indruk En negeerde ik eigenlijk de andere honden. Maar naar mate de tijd, werd ik toch wel een beetje gek van ze. Ze bleven maar blaffen, heel vervelend. Toen moest ik er natuurlijk wel wat van zeggen! Ik werd ook zo boos dat ik mijn eigen krachten niet helemaal onder controle had. Hierdoor heb ik per ongeluk mijn verzorger omver getrokken :o!! Tja die was natuurlijk niet echt blij. Hij moest ook even naar de huisarts om zijn schouder te laten controleren. Gelukkig niks aan de hand en ik heb uiteraard zoals dat hoort mijn excuses aangeboden. Soms heb ik niet heel goed door hoe sterk ik eigenlijk ben. Maar het is allemaal goed gekomen hoor. Ik heb afgesproken dat ik iets meer zal nadenken over mijn bizar sterke trekkracht :) U begrijpt wel dat mijn verzorgers hierdoor zeggen dat ik niet bij een ander hondje in huis geplaatst kan worden.
Hmm katten. Ik ben niet perse echt gecharmeerd van ze maar heb ook geen hekel aan ze hoor. Dit maakt het toch een beetje lastig. Dat begrijp ik wel hoor want ik ben samen met mij verzorgerster even hier bij DOA naar de katten toegegaan. Was op zich toch nog best een beetje spannend met de trap naar boven lopen. Was er nog nooit geweest maar dat vind ik op zich niet zo erg hoor. Overal eerst even gesnuffeld en gekeken. Toen liepen we door een gang met allemaal kamers waar de katten zaten. Er waren er zelfs twee die gewoon bij de deur zaten. Daar was ik eerst wel een beetje van onder de indruk. Had niet verwacht dat ze gelijk bij de deur waren. Maar even gesnuffeld en verder heb ik even gekeken. Klinkt als een mooie reactie toch? Dit was natuurlijk wel met een deur ertussen. Echt face-to-face is natuurlijk anders. Mijn verzorgers vinden het lastig om nu gelijk te zeggen dat het wel goed gaat tussen mij en katten. Maar je weet natuurlijk nooit. Hierdoor laten we het nu op onbekend. Mocht u een kat hebben en denken, maar verder ben ik de perfecte match? Neem dan toch contact op met mijn verzorgsters. Wie weet kunnen jullie er samen even over hebben en kijken wat de opties zijn.
Alleen grotere kinderen
Altijd lastig! Ze hebben hier nooit echt kinderen rondlopen. Dat kan natuurlijk ook niet in zo’n groot asiel met allemaal verschillende honden bij elkaar. Ze hebben wel een aantal poppen waarvan ik u moet zeggen die lijken me toch een partijtje op echte kinderen. Ze liet er eentje zien en eerst dacht ik nog he?! Een kindje wat leuk dat die even langs komt! Even gezellig gesnuffeld maar toen kwam ik erachter dat het gewoon een pop was. HAHAHAHAHAHAHA ze heeft me goed voor de gek gehouden. Kinderen zijn niet echt een probleem. Ik ben alleen heel groot en lomp. Niet handig voor hele kleine kindjes. Soms kan ik toch ook wel een beetje verlegen en onzeker worden. Het kindje of eigenlijk de pop werd heel opdringerig en ging me overal aanraken en aaien. Dat werd wel spannend hoor. Toen wist ik even niet meer wat ik moest doen. Wilde het liefst gewoon weglopen maar dat kon niet echt. Ik deed niks geks hoor. Maar hierdoor denken we wel dat peuters en kleuters ook niet echt een optie is. Kinderen vanaf 15 jaar is meer mijn ding. Die begrijpen wat meer en kunnen ook rekening met mij houden. Ennnnn als ik ze een keer per ongeluk omver loop. Dan is dat toch iets minder erg, toch?!
Leren / opbouwen
Bij DOA ben je eigenlijk nooit echt alleen maar toch weer soort van wel. Beetje dubbelzinnige he! Maar ik bedoel dat er altijd wel mensen en andere honden om je heen zijn. Hierdoor ben je nooit echt alleen. Alleen ik heb uiteraard een mooi kenneltje voor mij alleen en mijn verzorgers zijn (helaas) niet altijd 24/7 met mij bezig. Vandaar bijna nooit alleen en toch weer wel. Kijk het is natuurlijk altijd fijn als ik eerst even mag wennen aan mijn nieuwe omgeving met alle vreemde geluidjes enzo. En aan mijn nieuwe baasjes voordat je mij helemaal alleen laat. Mocht ik helemaal gewend zijn dan kunnen we het van daaruit langzaam opbouwen en trainen.
Het liefst niet midden in de stad! Ik ben namelijk niet echt zo soepel dat je mij overal tussen kunt parkeren. Daarnaast zie ik mijzelf ook niet perse een overvolle tram of bus in stappen. Hierdoor ben ik wel echt op zoek naar een huisje in een rustige wijk. Het liefst ook een beneden woning. Ik kan wel trappen lopen hoor. Maar voor in de toekomst als ik iets ouder ben worden trappen wel een wat grotere obstakel. Ik kijk graag een beetje vooruit. Hierdoor zoek ik dan toch een huisje op de begaande grond of waar een lift aanwezig is.
Ja, selectief
Zoals u wel al gelezen heeft, ben ik hier niet het voorbeeldigste hondje naar andere honden! Of u begint natuurlijk met dit stukje omdat u dat graag als eerst wil weten. Eerlijkheid duurt het langst en ik zal het niet mooier maken dan het is. Hier ben ik niet zo heel dol op andere honden. Tenminste langs de kenneltjes lopen vind ik heel lastig want dan gaan alle hondjes tegen je blaffen! En daar moet ik natuurlijk wel iets over zeggen. Dat laat ik mij niet gebeuren hoor. Beetje blaffen! Tsssss niet bij mij. Hierdoor dachten ze dat ik een hekel had aan andere honden, maar toen was daar de aller knapste man van het asiel!! Tja die mocht zijn charmes wel in de strijd gooien hoor. Er zat nog wel een hek tussen hoor maar mijn verzorgsters waren verrast. Buiten kan ik wel normaal langs andere honden lopen, mits de ruimte groot genoeg is, maar het licht ook wel echt aan de andere hond. Hierdoor willen ze mijn nieuwe baasjes wel op het hart drukken dat je mij moet adopteren met een instelling dat ik niet met andere honden kan. Dan valt het namelijk altijd mee als we toch een vriendje vinden.
Zoals bijna elke wel opgevoede dame loop ik keurig netjes met je mee aan de lijn. Dat puberale getrek is allang uit mijn systeem. Natuurlijk kan het wel eens voorkomen dat ik iets zie of ruik waar ik graag even een kijkje wil nemen dat ik dan kan trekken aan de lijn. Maar dit is heel sporadisch hoor. Verder loop ik netjes met je mee.
Lekker loslopen is natuurlijk altijd fijn! Lekker de wind door je haartjes als je over het strand heen rent. Nu ben ik niet echt een renner hoor. Hou er meer van om lange wandelingen te maken. En voor die wandelingen maakt het niet uit of ik losloop of lekker aan een lang lijn kan rond snuffelen. Omdat ik zo wispelturig ben met andere honden is het geen goed idee om met mijn naar een losloop gebied te gaan. Ik denk zelf dat het fijner is voor mijn nieuwe baasje en mij dat we eerst samen aan elkaar wennen en weten wanneer en hoe ik in bepaalde situatie reageer op andere honden. Zo kan mijn nieuwe baasje beter inschatten of iets gaat lukken of niet. Ennnnnn dan is het misschien toch ook wel handig om de commando’s weer even door te nemen. Gewoon zodat we beide weer even weten welk commando ook alweer voor wat is. Dan hebben we geen verwarring over wanneer ik wel had terug moeten komen en wanneer ik moet zitten. :)
