Hallo allemaal, It’s a me! Mario! Ik heb een verhaal voor jullie, dus ga lekker zitten dan kruip ik alvast even bij je op schoot. Een tijd geleden, voordat ik bij DOA kwam, zat ik met wat andere honden op een plek waar ze niet zo goed voor ons zorgden. Ineens kwamen daar vreemde mensen en werden wij met z’n alle meegenomen en in een auto gezet. Spannend hoor, dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Toen stopte de auto, ging de deur open en zag ik ineens een groot gebouw. Daar gingen we met z’n allen naar binnen en kregen we een eigen kenneltje. Oef wat vond ik het allemaal spannend. Gelukkig kwamen daar al gauw hele lieve mensen naar ons toe, dat bleken mijn verzorgers te zijn. Dat vond ik wel heel gezellig, mensen vind ik namelijk wel heel leuk. Ik kan knuffelen als de beste en kruip het liefste in je! Al snel kwamen ze er hier achter dat wij bijna niks gewend zijn en dat ik veel nog spannend vind. Nieuwe plekken, samen met mijn verzorgers spelen met speeltjes, harde geluiden, dat vind ik allemaal nog heel erg spannend. Maar ik ben stiekem ook een beetje stoer hoor, samen met verzorgers en vrijwilligers aan mijn zijde durf ik steeds meer en ga ik dapper op ontdekkingstocht. Ook hebben mijn verzorgers mij wel eens betrapt op het zelf spelen met speeltjes. Dat durf ik dan weer wel. Oh en wat ik ook leuk vind is knuffeltjes en dekbedden ontleden, ik kende die dingen nog niet en wil dan precies weten hoe iets in elkaar zit. En tja, de beste manier om te weten hoe iets in elkaar zit is door het eerst uit elkaar te halen! Ik moet nog wel veel leren en ontdekken, dus wil jij mij verder de wereld laten zien?