Hey hallo Fens hier! Deze lieve enthousiaste dame snapt er niks meer van.. Op een vroege koude donkere ochtend kwamen de verzorgers van DOA naar hun werk en ze schrokken zich een hoedje. Zien ze dat nou echt?! Ja ze zagen het goed. Ik zat daar aan het hek vastgebonden. Brood mager met zere ligplekken op mijn heupen en ellebogen. Ik snapte er helemaal niks van en was ook behoorlijk van slag. De verzorgers wilde mij van het hek af halen en naar een warm kenneltje brengen maar ik wilde niks van die mensen weten en blafte erg tegen ze! Wel logisch ook want dit is niet niks natuurlijk om zomaar gedumpt en achter gelaten te worden. Ze hebben mij met een vangstok naar binnen gebracht. Ik moest echt wel even een paar dagen wennen en bijkomen. Gelukkig ben ik heeel erg gek op eten en hebben zij op die manier mijn vertrouwen gewonnen. Eenmaal bij de dierenarts woog ik maar 17 kg! En had ik zere ligplekken op mijn heupen en ellebogen. Dit is voor een Staff dame veel te weinig natuurlijk. Ondertussen weeg ik 28 kg en heb ik mijn streefgewicht bijna gehaald. Oke laat ik wat over mezelf vertellen:
Buiten wandelen vind ik heerlijk! Lekker met mijn neus in wind en door het gras. Ik kan heel netjes aan de lijn lopen maar soms vergeet ik dat en trek ik aan de lijn. Zodra je mijn naam noemt kom ik weer naar je toe en heb je mijn aandacht weer. Verkeer en drukte doen mij niet zoveel gelukkig. Andere honden vind ik niet leuk! Ik ben hier in training geweest en heb laten zien dat ik heeeul goed kan trainen! Ik heb geleerd dat ik best 3 seconden naar honden mag kijken maar daarna de aandacht bij jou moet hebben. Als een andere hond tekeer gaat tegen mij dan is het voor mij wel moeilijker hoor en heb ik de neiging om ook te gaan blaffen. Hetzelfde geld eigenlijk voor katten, alhoewel… Die vind ik iets té leuk en daar jaag ik graag achteraan. Traplopen en de lift is voor mij geen probleem! Toen ik hier net kwam en ik lekker eten kreeg schrokte ik heeul erg! Niet zo gek natuurlijk want ik was broodmager en had onwijze honger. Dat schrokken is tegenwoordig wel minder gelukkig. Ik wil wel graag met rust gelaten worden als ik aan het eten ben. Dit laat ik merken door sneller te gaan eten. Kinderen vind ik ook iets té leuk. Als ze druk doen en rennen dan wil ik meedoen en kan ik soms met mijn bek gaan spelen. Niet hard hoor! Maar voor kleine kinderen is dit niet zo fijn natuurlijk. Hierom plaatsen ze mij niet bij kinderen.
