Haaaalloootjes, Asyra hier! Ik wil mij heel graag aan jullie voorstellen maar ik vind het stiekem ook wel een beetje spannend. Als pup ben ik samen met mijn familie bij DOA terecht gekomen nadat wij uit huis zijn geplaatst. Hier werden wij super goed opgevangen en hadden we het heel gezellig samen. Mijn boertjes, zusjes en ik werden ook wel “de piranha’s” genoemd. Waarom zo’n bijnaam voor een groepje leuke pups? Nou, wij vonden het namelijk heel leuk als de mensen bij DOA ons op het veld gingen zetten. Zo leuk dat wij vervolgens met z’n allen in de broekspijpen en veters van de verzorgers hingen. Hihi, dat was voor de verzorgers natuurlijk niet zo handig maar wij hadden de grootste lol. Nu is dit gedrag voor herders natuurlijk ook niet heel gek, maar toch hadden mijn verzorgers het idee dat er misschien meer in ons zat. Daarom kwamen er op een dag mensen langs om te kijken of mijn familie geschikt was om als werkhonden aan de slag te gaan. Wat bleek? We waren vrijwel allemaal geschikt en mochten met deze mensen mee om opgeleid te worden tot echte werkhonden. Superleuk vonden we dat, met de hele familie elke dag trainen en werken. Fantastisch!! Helaas bleek na een half jaar dat ik een klein schoonheidsprobleempje heb. Mijn mond groeide namelijk wat scheef. Dit ziet er niet alleen een beetje gek uit, maar dit had ook invloed op het werk wat ik moest gaan doen. Hierdoor moesten ze helaas de keuze maken om te stoppen met mijn opleiding omdat ik zo nooit als werkhond aan de slag kon. Daarom ben ik weer teruggekomen bij DOA. Dat vond ik eerst wel een beetje spannend hoor, ineens weer terug bij DOA en dan nu zonder mijn familie. Gelukkig zijn ze hier heel erg lief en werd ik heel warm ontvangen. Superfijn maar ik ben wel toe aan gewoon een eigen vaste plek. Dus nu mag ik op zoek naar een eigen thuis.
Menu
