Mijn vorige baas is overleden en niemand kon mij opvangen. Daarom ben ik bij DOA en dat is best een grote verandering geweest voor mij. Van 1 iemand met wie ik te maken had in een huis, nu met veel mensen en veel andere honden in mijn directe omgeving. Ik heb meer met de manlijke verzorgers dan met de vrouwelijke verzorgers, maar eenmaal gewend vind ik hen ook wel lief. Ik vind nieuwe mensen erg spannend, ik hou ze dan in de gaten. Ik heb hier wel al veel geleerd. Maar nog steeds vind ik het lastig om met nieuwe mensen om te leren gaan. Ik vind het heel spannend en ik laat dit dan ook veel zien. Omdat ik hier ook opgewonden ben doe ik alles snel en hard. Ik nader snel, ik heb de neiging om hard op te springen en hard voer aan te pakken. Maar het is al minder dan in het begin. Ze twijfelen hier of ik wel veel heb meegemaakt en veel uit ben geweest, want ik was echt te dik. En ik had ook niet veel spieren, daar zijn we nu mee bezig. Ik ben al iets afgevallen, maar nu de spieropbouw nog. Ondanks dat, trek ik hard aan de lijn. Ook ben ik gewend dat wanneer ik iets ruik, dat ik daar dan naartoe mag lopen. Jullie moeten dan ook sterk in je schoenen staan om mij tegen te houden. Als een vrachtwagen mij passeert op korte afstand, dan wil ik ervan weglopen. Als ik onbekende mensen tegenkom vind ik dat spannend, al trek ik dan naar ze toe, dat wil niet zeggen dat ik naar iedereen toe wil lopen en dat men mij mag aaien. Eenmaal dichterbij loop ik ook weer weg of kijk ik weg. Ik kan best schrikken van boze mensen of mensen die erg met hun handen aan het wapperen zijn. Ze denken hier dat ik misschien wel eens een klap heb gehad. Ook dan wil ik liever weg. Spelen met speeltjes kan ik niet echt, ik ben eerder van de ren en spring type. Ik schrik van plotselinge geluiden en bewegingen. Ik herstel er snel van, maar heb wel vaak hulp van jullie nodig. Mijn huis is wel mijn huis, ik ben dan ook best een beetje territoriaal, vermoedelijk komt dat door mijn verleden.