Weet je waarom ik echt een strijder van DOA ben? Omdat ik mijn baasje verloren ben. Daar was ik echt heel verdrietig over. Ik ben toen door de politie naar DOA gebracht. Waarschijnlijk ging het al een tijdje niet meer zo goed met mijn baasje, want ik had best wat overgewicht en kennismaken met nieuwe mensen, daar werd ik heel erg verlegen van. Het was dus ook allemaal heel spannend en moeilijk toen ik net bij DOA terecht kwam. Wel moest ik bij DOA echt aan de bak. Wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Niet zo veel snoepen en snacken en de pondjes vlogen er af! Ik zie er dus weer helemaal tiptop uit, dus nu kunnen we verder met trainen! Ik hoef geen super fitgirl te worden hoor, dus de kettlebells laten we lekker staan. Nee, we gaan mijn gedrag trainen. Ik vind het namelijk erg moeilijk om kennis te maken met nieuwe mensen. Mijn vaste verzorgers, die ik inmiddels goed ken en vertrouw, gaan langzaam andere mensen introduceren en zorgen dat we goede vrienden te worden. De weg was niet makkelijk en had best wat hobbels, maar ik ben al zo ver gekomen, dat ik nog even door strijd en werk aan een goede toekomst!
Liefs Vanessa