Kajoris 

Ze hebben heel wat meegemaakt, maar vertellen graag hun verhaal. Maak kennis met de strijders van DOA!

Het leven is niet altijd een feestje heb ik geleerd. Mijn naam is Kajoris en ik heb mega veel pech gehad de laatste tijd. Maar niet getreurd, het einde van mijn verhaal is geweldig. Het begon allemaal op straat met een auto die zo snel voorbijkwam, dat ik geen tijd meer had om weg te komen. Mijn voorpoot lag helemaal in de prak, ik heb nog nooit zoveel pijn gehad! Iemand heeft mij gelukkig naar DOA gebracht en daar zagen ze na een röntgenfoto dat alle pinnen en spalken in de wereld niet zouden helpen om mijn poot te repareren. Er zat nog maar 1 ding op, als 3-potige kat door het leven gaan. En dat was best pittig om te leren! Ineens is in de kattenbak graven zo makkelijk niet meer. En ergens op springen is ook knap lastig. Maar beetje bij beetje, met geknutselde opstapjes, antibiotica, pijnstilling en bemoedigende woorden van de lieve verzorgers lukte het me om de nieuwe uitdagingen aan te gaan. Net toen het leek alsof alles meezat, kreeg ik een ooginfectie. En niet zomaar eentje… deze bacterie was zo heftig dat hij een gat in m’n oog heeft gemaakt. Ik bespaar je de details maar het zag er niet best uit. Na vele verschillende zalfjes en tests werd het duidelijk dat mijn oog niet meer te redden was. Opnieuw moest ik herstellen van de operatie en wennen aan een nieuwe manier van leven. Dat is toch de definitie van pech! Maar, ondanks alle tegenvallers ben ik positief en lief gebleven. En toen gebeurde het, er kwam iemand binnenlopen waar ik zo blij van werd. Ik voelde gewoon meteen een band, en hij met mij. Ik mocht mee naar huis, en hier mag ik de rest van mijn leven genieten van een pech-vrij leven. Ik zei toch dat het einde geweldig zou zijn!