In het voorjaar en de zomer steken de grasaren 🌾 weer de kop op! Ze staan ook wel bekend als kruipertjes en zijn heel naar voor onze lieve viervoeters. De grasaren staan voornamelijk langs de straat en wegen en laat dat nu net de plek zijn waar onze dieren veel lopen en lekker snuffelen. Wanneer de grasaren nog in bloei staan, zijn ze mooi groen en stevig, maar als ze uitbloeien en uitdrogen worden ze gelig. Dat is ook het moment wanneer ze uit gaan vallen en echt gevaarlijk worden. De stekelige delen van de grasaren blijven dan heel makkelijk in de vacht van de hond hangen wanneer hij er langs loopt. Aan het uiteinde van de grasaar, zitten weerhaakjes. Doordat een dier beweegt, kan de grasaar de huid in kruipen. Vandaar de bijnaam kruipers. Grasaren kunnen heel veel problemen geven. Vaak kruipen ze tijdens het uitlaten bij honden tussen de tenen en kunnen dus flinke ontstekingen geven, maar ze komen helaas ook regelmatig in oren, ogen, neus, keel en longen terecht, waar ze veel schade kunnen toebrengen. In sommige gevallen zal de hond het niet overleven. Als een dier een grasaar in zijn oor heeft gekregen, kan hij met zijn kop gaan schudden of met zijn oren gaan klapperen. Een grasaar in de neus kan niezen veroorzaken. Loopt een dier mank? Dan kan het zijn dat er een kruiper via de voet het lichaam is binnengedrongen. Let ook op signalen zoals zwellingen, ontstekingen en open wondjes, waar vocht uit komt.
Niet alleen grasaren, ook distel
Niet alleen grasaren zijn vervelend voor onze viervoeters, maar ook de uitgedroogde bloemen van de distel kunnen heel vervelend zijn. Wanneer de bloem is uitgedroogd, komt hij los te zitten waardoor hij gemakkelijk in de vacht van de hond terecht kan komen. De distel draait zichzelf helemaal vast in de vacht en wanneer de hond dit zelf probeert op te lossen, kan de distel of stukjes daarvan in zijn bekje terecht komen. Distelbolletjes zijn vaak lastig op te merken maar kunnen je dier een hoop last bezorgen.
En de berenklauw
Ook de berenklauw mogen we niet onderschatten. Wanneer een hond met zijn neusje lekker aan het snuffelen is en in aanraking komt met het sap van een Berenklauw, kan hij last krijgen van rode vlekken, bulten en blaren en soms hele wonden. Vaak hebben de honden hier geen jeuk aan. Het sap van de Berenklauw bevat een stofje waardoor de huidcellen die er mee in aanraking komen gevoelig worden voor zonlicht. De huidcellen sterven daardoor af en dat veroorzaakt een ontstekingsreactie. Vaak denken mensen aan een allergische reactie.
Check je dier dus regelmatig! Mocht het dier last hebben van een grasaar of distelbol en lukt het niet deze in zijn geheel te verwijderen of heeft je dier na het wandelen vreemde plekken, bulten of wonden, neem dan contact op met je eigen dierenarts.