Onze asielhonden hebben jou nodig!
Een hond wil niet alleen naar buiten om z’n behoeften te doen. Een hond wil rennen, springen, spelen, rollen, uitrazen. Daar worden ze blij van – en wij ook! Want zo blijven honden gezond, leren ze met andere honden omgaan, zitten ze lekker in hun vel. En worden ze de leukste harige huisgenootjes die je kunt hebben.
De speelvelden van DOA zijn hard aan een opknapbeurt toe. Daar hebben we een goed begin mee gemaakt, maar er moet ook nog een hoop gebeuren. We hebben speeltoestellen nodig, schaduw- en schuilplekken, zandbakken en een snuffeltuin waar onze kanjers lekker kunnen snuffelen.
Draag jij bij aan de inrichting van onze speelvelden?
Ja, ik wil doneren
2/3
Maak kennis met onze blije vrijbuiters
Joehoe Joy hier!
Ik heb natuurlijk ook echt een toet vol met Joy als je zo naar mij kijkt. Dat is ook wel eens anders geweest. Ik ben namelijk achtergelaten op straat en nooit meer opgehaald. Dat deed mij best verdriet. Bij DOA merken ze ook wel dat ik het een en ander heel moeilijk en spannend vind. Zolang ik bij DOA verblijf, ravot ik het liefst lekker op de speelvelden. Lekker snuffelen, graven, zwemmen en heel hard rennen. Dan kan ik echt helemaal mezelf zijn! Naast al deze gezelligheid is het natuurlijk ook belangrijk om het wandelen aan de lijn te blijven leren. Stukje bij beetje kom ik er wel!
Hallo daar, Roedi hier!
Hoi mijn naam is Roedi en ik ben ook bij DOA terecht gekomen. Ik liep op straat en zag er niet uit! Mijn vacht was compleet geklit en mijn haartjes waren helemaal vies. Volgens mijn verzorgers kreeg ik al een tijdje geen goede verzorging en liefde meer, dat was duidelijk. Toen de dierenarts mij na wilde kijken, zette ik het op een gillen! Gelukkig was er fysiek niet zo veel mis. Ik heb gewoon een hekel aan bezoekjes aan de arts. Best wel herkenbaar toch? Inmiddels gaat het gelukkig een stuk beter met mij. Samen met mijn hondenmaatjes ravot ik iedere dag lekker op de speelvelden en kan ik heerlijk mijn energie kwijt. Ik zie er op de foto heel lief uit, maar kan rennen als een malle!
Het grootste asiel van Nederland
Mijn leventje is tot nu toe niet zo rooskleurig geweest. Ik ben alleen maar gebruikt om pups te krijgen, die dan weer werden doorverkocht. Ik woonde in een schuur, zonder liefde en aandacht. Gelukkig werd ik daar weggehaald en naar DOA gebracht. Al snel kreeg ik door dat de mensen bij DOA helemaal niet zo eng zijn! Inmiddels gaat het veel beter. Wel heb ik soms nog wat last van mijn pootje, dat wordt nog onderzocht. Nu logeer ik in een lief pleeggezin. Ik ben zo ontzettend blij dat ik deze decembermaand in een warm mandje bij lieve mensen thuis mag doorbrengen 
